Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Witte vlekken
Wie witte vlekken op de huid heeft geconstateerd kan zich afvragen wat het nou precies is. Wat betekenen die witte vlekken: heb ik iets ernstigs? Witte vlekken komen bij veel mensen voor, echter heeft niet iedereen ze even erg of valt het bij iedereen evenveel op. Witte vlekken worden vaak ik in de zomer ontdekt. Zonneschijn zorgt ervoor dat je huid donkerder wordt doordat je huid meer pigment aanmaakt. Het pigment in je huid (melanine) zit ook in je haar en je oog. Mensen met veel pigment in het haar hebben donker (zwart) haar. Mensen met weinig pigment hebben blond haar. Wie veel pigment in het oog heeft zitten heeft meestal bruine ogen. Mensen met weinig melanine (het pigment) hebben blauwe ogen. De witte vlekken op je huid hebben vaak nauwelijks pigment en zijn gevoelig voor de zon. Lees hier over de witte vlekken op je huid.
A. UITWENDIGE MIDDELEN
1. Corticosteroïden. De behandeling met corticosteroïdhoudende crèmes is in sommige gevallen succesvol, vooral bij beginnende vitiligo. Corticosteroïden zijn in staat de uitbreiding van vitiligo tegen te gaan. Tot nu toe is het nog niet aangetoond dat deze middelen een direct effect hebben op pigmentcellen. Bij deze behandeling worden corticosteroïdhoudende crèmes eenmaal per dag op de randen van de vitiligoplekken aangebracht. Soms kan de behandeling met corticosteroïdhoudende crèmes ook met een zonnebankkuur of lichttherapie worden gecombineerd. De behandeling met corticosteroïden mag niet te lang worden voortgezet, omdat deze crèmes op langere termijn schadelijke bijwerkingen kunnen hebben. In het algemeen zal na enkele weken, hooguit drie maanden, duidelijk zijn of deze behandeling succesvol is.
2. Tacrolimuszalf. Deze zalf, die geen corticosteroïd bevat, is officieel geregistreerd voor de behandeling van atopisch eczeem. Studies hebben echter laten zien dat ook vitiligo plekken ermee behandeld kunnen worden. Hoewel de eerste resultaten veelbelovend zijn, zijn lange termijn gegevens nog niet bekend.
B. LASERTHERAPIE (EXCIMER LASER)
Met behulp van de Excimer laser kunnen we gericht en selectief kleine vitiligoplekken behandelen. Omdat de laserstralen van deze laser liggen in het golflengte gebied van ultraviolette B, kun je deze manier van behandelen ook beschouwen als een vorm van lichttherapie. Er zijn minimaal 20 behandelingen nodig om te kunnen beoordelen of de behandeling zinvol is. Er zijn ongeveer 50 tot 60 behandelingen nodig om een acceptabele graad van repigmentatie te bereiken.
2. UV-thuisbehandeling. Lichttherapie is niet alleen mogelijk in (poli-)klinieken, dagbehandelingscentra en kuuroorden, maar ook bij u thuis. Voor goedkeuring van UV thuisbelichting bestaan er een aantal voorwaarden.
D. PIGMENTTRANSPLANTATIE
Bij pigmenttransplantatie worden stukjes normaal gepigmenteerde huid verplaatst naar een vitiligogebied. Dit gebeurt onder plaatselijke verdoving, u hoeft hiervoor niet in een ziekenhuis te worden opgenomen. Alleen patiënten met een stabiele vorm van vitiligo en patiënten ouder dan 12 jaar komen hiervoor in aanmerking. Indien patiënten zich voldoen aan deze selectie criteria zal bij ruim 80% van de gevallen de transplantatie slagen.
U krijgt vlekjes, vooral op uw hals, uw borst en uw rug. Vaak zitten ze ook in uw gezicht, of op uw armen en benen.
De grootte van de vlekjes is verschillend. Soms zijn ze klein (zo groot als een rijstkorrel), soms groter (zo groot als een euro). De vlekjes liggen vaak tegen elkaar aan, hierdoor kan een vlek groter worden dan een euro.
De vlekjes zijn wit als uw huid donker is of bruin door de zon. Op een lichte huid zijn de vlekjes meestal rood of bruin.
Op de vlekjes zitten vaak kleine schilfers (velletjes). De vlekjes kunnen jeuken.
De verschijnselen die optreden bij psoriasis zijn erg onvoorspelbaar. De plekken kunnen lange tijd tot een klein deel van de huid beperkt blijven. Toch kan plotseling een enorme uitbarsting ontstaan, bijvoorbeeld na een (keel)-infectie of gebruik van bepaalde medicijnen. Ook ‘stress’ kan een belangrijke reden zijn dat psoriasis zich uitbreidt. In veel gevallen is een verergering ook niet goed te verklaren. Gelukkig kan psoriasis, ook na een langdurige uitbreiding van de klachten, weer in een rustiger vaarwater komen.
Psoriasis is een zeer zichtbare aandoening. Zelfs als het aantal plekken met psoriasis op de huid beperkt is kan er sprake zijn van een grote impact op het sociale leven van patiënten en aantasting van hun zelfvertrouwen. Een grote groep patiënten trekt zich relatief weinig aan van hun huidziekte en wat anderen daar van kunnen denken, maar er is nog een veel grotere groep die wel degelijk met schaamtegevoelens kampt. Mensen met psoriasis zullen soms activiteiten vermijden waarbij zij een deel van hun huid letterlijk moeten blootgeven, zoals bijvoorbeeld zwemmen. Tijdens vakanties zullen zij soms proberen om, ook bij warm weer, zoveel mogelijk bedekkende kleding te dragen om anderen hun huidaandoening niet te tonen.
Ook het aangaan van intieme relaties kan moeilijker zijn: ook hier kan door onzekerheid en schaamte over het eigen lichaam een grote barrière vormen.
Er bestaan vijf theorieën om het ontstaan van vitiligo te verklaren:
GENETISCHE THEORIE
Volgens deze theorie zou vitiligo een erfelijke ziekte zijn. Bij identieke tweelingen blijken vitiligoplekken tegelijkertijd op dezelfde plaatsen voor te komen. Ook het feit dat vitiligo vaak voorkomt bij verschillende personen binnen één familie wijst erop dat erfelijke factoren een rol kunnen spelen bij het ontstaan.
AUTOIMMUUN THEORIE
Sommige onderzoekers menen dat vitiligo een auto-immuunziekte is. Bij auto-immuunziekte is het afweersysteem gericht tegen weefsels en/of afzonderlijke cellen van het eigen lichaam, hetgeen leidt tot ziekte van het bijbehorende orgaan of orgaansysteem. In het geval van vitiligo wordt aangenomen dat deze immunologische reactie de vernietiging van pigmentcellen veroorzaakt. Deze theorie over het ontstaan van vitiligo is mede gebaseerd op het feit dat andere auto-immuunziekten vaker voorkomen bij patiënten met vitiligo, zoals bepaalde ziekten van de schildklier, de ziekte van Addison (het tekortschieten van de bijnier), alopecia areata (een bepaalde vorm van haaruitval) en suikerziekte. Deze relaties zijn echter zo zeldzaam dat systematisch onderzoek van alle patiënten met vitiligo op het voorkomen van auto-immuunziekten niet zinvol is.
CONVERGENTIE THEORIE
Aangezien voor elk van de bovengenoemde theorieën min of meer voldoende wetenschappelijke bewijsmateriaal is geleverd, wordt ook wel aangenomen dat er sprake is van een zogenaamde “convergentie-theorie”, waarbij bovengenoemde oorzakelijke mechanismen zowel onafhankelijk van elkaar als synergistisch kunnen werken, met uiteindelijk hetzelfde resultaat: verlies van pigmentcellen.