Diepgang van de Breslow-dikte in de Evaluatie van Huidziekten

Wat kunt u zelf nog doen?

• Voorkom dat u verbrandt door de zon.
• Ga niet onder de zonnebank.
• Ken uw eigen huid. Controleer uw moedervlekken, eventueel met behulp van foto’s of iemand anders die meekijkt. Hoe vaak je dit moet doen verschilt per persoon. Vraag aan uw dermatoloog hoe vaak u moet controleren. Deze handige folder met foto’s kan u hierbij helpen.
• Ga naar de huisarts of Mohs Klinieken als:
  • er een nieuwe moedervlek ontstaat
  • bestaande moedervlekken veranderen of klachten geven.

  Veel patiënten hebben na een behandeling van kanker klachten. Soms zijn er veel klachten, soms weinig. De klachten kunnen lichamelijk maar ook psychisch zijn. Soms krijgt men snel klachten, maar deze kan men ook later krijgen. De lichamelijke klachten ontstaan door het melanoom of de behandeling van het melanoom.

  De psychische klachten bestaan vooral uit vermoeidheid, concentratie problemen, angst, depressie, woede en verdriet.

  Wij trachten u hiermee zo goed mogelijk te helpen en te begeleiden en schakelen zo nodig gespecialiseerde hulp hiervoor in.

  Re-excisie bij melanoom (huidkanker)

  Om eventuele uitzaaiingen naar de dichtstbijzijnde lymfeklieren op te sporen, kan afhankelijk van de Breslow-dikte van het melanoom de zogenaamde schildwachtklier worden opgespoord en onderzocht.

  Het schildwachtklieronderzoek is een weinig belastende chirurgische ingreep die informatie kan geven over de prognose (= verwachte kans op overleven), maar of de overlevingskansen door deze ingreep zelf verbeteren, is nog veel discussie. Voor dit onderzoek wordt u verwezen naar de oncologisch chirurg.

  De keuze voor een bepaalde behandeling is afhankelijk van uw conditie, de uitgebreidheid van de ziekte en de aanwezigheid van bepaalde kenmerken van het melanoom, zoals een BRAF-mutatie die een doelgerichte behandeling mogelijk maakt. Met immuuntherapie wordt de lichaamseigen afweer gebruikt bij het bestrijden van deze vorm van kanker. Door onderzoek kan de behandeling verder worden verbeterd. Wij kunnen u informeren over deelname aan een studie waarin de werkzaamheid van nieuwe behandelingenwordt onderzocht.

  

  Inleiding

  Huidkanker is een steeds groter wordend probleem in de westerse wereld. De prevalentie blijft stijgen en daarmee legt de aandoening een toenemend beslag op de capaciteit van de gezondheidszorg.

  De twee belangrijkste vormen van huidkanker zijn het melanoom (ongeveer 20%) en niet-melanocytaire huidkanker (ongeveer 80%). Daarnaast is er nog een kleine restgroep met zeldzame vormen van huidkanker, zoals lymfomen, talgkliercarcinomen en merkelcelcarcinomen. In een eerder artikel hebben wij de verschillende soorten niet-melanocytaire huidkanker behandeld,1 in dit artikel bespreken wij de melanomen, maligne tumoren die ontstaan uit melanocyten. Melanomen zijn agressieve tumoren, die de neiging hebben tot metastaseren.

  We zullen ons in dit artikel met name richten op de klinische aspecten van het voorstadium, de atypische naevus, en de verschillende typen melanomen. Daarnaast komen het aanvullend onderzoek, de prognose en de behandeling aan de orde. Dit artikel is in belangrijke mate gebaseerd op de vernieuwde landelijke richtlijn Melanoom van het Integraal Kankercentrum Nederland (IKNL), die in 2012 verschenen is.2

  Klinische beoordeling

  1. A symmetrie: bij een denkbeeldige lijn door het midden van de naevus kunnen beide helften verschillen in grootte, vorm, kleur of opbouw. Asymmetrie kan een teken van dysplasie of maligniteit zijn.
  2. Border (rand): een naevus dient met het blote oog scherp begrensd te zijn zonder grillige vorm met uitlopers of vervaging aan de periferie.
  3. Colour (kleur): een banale naevus heeft maximaal twee kleuren bruin pigment. Bij meer tinten bruin of bij blauwe/zwarte, rode of witte kleur kan er sprake zijn van maligniteit (fig. 6 ).
  D iameter: melanomen zijn veelal groter dan 5 mm, dit is echter niet voldoende om op af te gaan.

  E volutie: een anamnese met een verhaal van verandering van de naevus kan verdacht zijn voor maligniteit.

  /springer-static/image/art%3A10.1007%2Fs12414-016-0205-7/MediaObjects/12414_2016_205_Fig6_HTML.gif?as=jpg" alt="https://static-content.springer.com/image/art%3A10.1007%2Fs12414-016-0205-7/MediaObjects/12414_2016_205_Fig6_HTML.gif" width="" />