Alles wat je moet weten over artritis psoriatica en huidaandoeningen

Wat kunt u zelf aan artritis psoriatica doen

BEGELEIDING
Het is belangrijk dat u regelmatig onder controle blijft bij uw behandelend medisch specialist. Niet alleen bewaakt hij of zij uw medicatie en houdt hij of zij het verloop van uw ziekte in de gaten, de specialist kan ook uw vragen beantwoorden en u advies geven als dat nodig is. De reumatoloog zal zich vooral bezig houden met uw gewrichtsklachten en de dermatoloog met de huidklachten. Als u biologicals gebruikt is het van belang dat uw behandelende artsen hierover onderling overleggen. Soms worden taken van de specialisten overgenomen door een consulent en eventueel gespecialiseerde verpleegkundige. Ook hij of zij kan u van belangrijke informatie voorzien, vooral op praktisch gebied.

LEVEN MET AP
Het is nogal wat om te horen dat je een chronische ziekte hebt. Voor een chronische ziekte is immers nog geen genezing gevonden en in veel gevallen trekt het een zware wissel op de kwaliteit van leven. AP brengt niet alleen gevolgen voor uw leven met zich mee. Ook uw partner, uw kinderen, uw familie en uw vrienden of collega’s zullen moeten leren leven met uw ziekte. AP geeft een wisselend ziektebeeld. Het gaat soms perioden veel beter en dan weer een tijdlang slechter. Het is vaak moeilijk uit te leggen aan uw omgeving waarom u de ene dag wel iets kunt en de andere dag niet. Toch ligt daar nu precies de oplossing. Probeer het uit te leggen, zorg ervoor dat mensen begrip krijgen voor uw situatie. Misschien is dat uitleggen in het begin wel wat vermoeiend, op de lange duur heeft u daar veel baat bij.

Hoe ontstaat artritis psoriatica

De chronische ontstekingen ontstaan door een fout in het afweersysteem. Het afweersysteem reageert normaal gesproken op schadelijke indringers (zoals bijvoorbeeld bacteriën) met een ontsteking, het lichaam tracht hiermee de indringer onschadelijk te maken. Zodra de indringer is opgeruimd, stopt dit proces. Bij mensen met AP is dit niet het geval en valt het immuunsysteem de eigen lichaamscellen aan, in dit geval voornamelijk de gewrichten. AP wordt dan ook wel een auto-immuunziekten genoemd. De precieze oorzaak van deze verstoring van het immuunsysteem is nog niet bekend. AP is niet erfelijk, al komt het in sommige families vaker voor dan in andere. De genetische opbouw van een mens kan wel van invloed zijn op het krijgen van AP, maar ook andere factoren bepalen mede of de ziekte wel of niet geactiveerd wordt.

WAT GEBEURT ER IN HET GEWRICHT ?
In het eerste stadium van AP raakt het slijmvlies aan de binnenkant van het gewrichtskapsel (synoviale membraan) ontstoken. Deze synoviale membraan en het synoviale vocht zorgen voor de beweeglijkheid van de gewrichten. De ontstoken synoviale membraan zwelt op en er komen meer en meer ‘ontstekingscellen’ het vocht binnen. Op den duur raken ook de andere weefsels in de gewrichten (zoals kraakbeen en bot) ontstoken. Pijn en stijfheid zijn een direct gevolg. De ontstekingen en dikker wordende synoviale membraan tasten bot, kraakbeen, pezen en banden aan. Hierdoor ontstaat lokaal veel schade aan het gewricht. Niet adequaat behandelde AP kan, door vergroeiing van de gewrichten, tot blijvende invaliditeit leiden. Eenmaal ontstane schade is onomkeerbaar.

2. Capsaïcine

Capsaïcine is het actieve ingrediënt in chiliplanten. Dit middel wordt gebruikt in verschillende pijncrèmes en zalven, waaronder Linnex. De reden dat het wordt gebruikt, is dat capsaïcine een klinisch bewezen effect heeft in de vorm van het verlichten van pijn, het verminderen van ontstekingen en roodheid van de huid - wat direct verband houdt met psoriasis.

Wanneer een dergelijke zalf op de huid wordt aangebracht, helpt dit om de pijnsignalen in het gebied te blokkeren. Met andere woorden, de zalf voorkomt dat het gebied pijnsignalen naar de hersenen stuurt - wat een pauze kan geven van de pijn.

Op deze manier kan men de symptomen die bij deze diagnose horen beter zichtbaar maken en ervoor zorgen dat meer mensen serieus worden genomen - en zo de hulp krijgen die ze nodig hebben. We hopen ook dat dergelijke meer aandacht kan leiden tot meer financiële middelen voor onderzoek naar nieuwe beoordeling en behandelmethoden.

Ook voor reumapatiënten is de juiste voeding met een hoog gehalte aan antioxidanten en belangrijke ontstekingsremmende voedingsstoffen essentieel. In het onderstaande artikel leest u er meer over.

Wat zijn de verschijnselen?

Typisch voor artritis psoriatica is pijn en zwelling van de gewrichten. Ook is er vaak sprake van stijfheid in de gewrichten, met name in de ochtenduren bij het opstaan. De normale functie van de gewrichten kan zó veranderen dat langere tijd staan of werken met de handen een probleem kan gaan worden. Uiteindelijk kunnen ook permanente, zichtbare afwijkingen aan de gewrichten ontstaan. Opmerkelijk is dat de klachten vaak niet symmetrisch aanwezig zijn.
Andere verschijnselen zijn verdikkingen van de vingers en ook pijn en zwelling bij de peesaanhechtingen.
Een algemeen voorkomend verschijnsel bij artritis psoriatica is moeheid.
Mensen met artritis psoriatica hebben relatief vaak bij psoriasis passende afwijkingen aan de nagels.

– afwijkingen aan de gewrichten, bijvoorbeeld van de vingerkootjes
– verlies van botweefsel en kraakbeen grenzend aan de gewrichtsspleten
– vergroeiing van de botjes in de gewrichtsruimte
– botaangroeisels nabij de gewrichten
– kalkneerslagen bij de aanhechting van de pezen

Symptomenchecker voor artritis psoriatica: psoriasishuid.nl/symptomencheck/

Hoe ontstaat artritis psoriatica?

PsA is een vorm van reuma. Reuma is een verzamelnaam voor ongeveer 200 aandoeningen. Veel van deze aandoeningen veroorzaken problemen aan of rondom gewrichten.

Ondanks veel onderzoek is nog niet bekend waardoor artritis psoriatica wordt veroorzaakt. Het is wel zeker dat bepaalde witte bloedcellen ermee te maken hebben, deze worden de T-lymfocyten en de macrofagen genoemd. Deze T-lymfocyten zijn belangrijk voor je afweersysteem. De T-lymfocyten en macrofagen hebben de taak om in je lichaam alles wat niet ‘eigen’ is op te sporen en te bestrijden. Ze zorgen er dus voor dat je niet ziek wordt, als je bijvoorbeeld bacteriën en virussen in je lichaam krijgt. Bij artritis psoriatica werkt dit afweersysteem niet goed. De T-lymfocyten en macrofagen vallen alles aan, dus ook wat wel ‘eigen’ is. Dit wordt een auto-immuunziekte genoemd.