Gordelroos zonder huiduitslag - Oorzaken, Symptomen en Behandeling

Huiduitslag bij corona / COVID-19

Sinds de uitbraak van het coronavirus in december 2019 in Wuhan, China, worden dermatologen geconfronteerd met huidafwijkingen die mogelijk in het kader van een coronavirus infectie kunnen passen. De naam die artsen aan een coronavirus infectie hebben gegeven is COVID-19.

De belangrijkste kenmerkende symptomen van COVID-19 zijn hoge koorts (boven 38.5 graden), droge hoest en toenemende benauwdheid. Maar wat als je daarbij huiduitslag ziet? Hoort deze bij de virusinfectie of staat het er helemaal los van?

Tot nu toe zijn de volgende soorten huidafwijkingen waargenomen die in verband worden gebracht met een coronavirus infectie:

1. Huiduitslag mogelijk gerelateerd aan een coronavirus infectie

De volgende huidafwijkingen, als ze samen met de klachten koorts, hoesten en benauwdheid voorkomen, kunnen een uiting zijn van een coronavirus infectie:

-Erythema exsudativum multiforme (afgekort EEM)

EEM begint vaak met een soort griepje met koorts. Daarna ontstaan er een of meerdere rode ronde plekken en verhevenheden die overgaan in typische ringvormige afwijkingen, die eruitzien als schietschijven. Deze worden ook wel “schietschijf laesies” of in het Engels “target-lesions” genoemd.

Bij urticariële vasculitis zien we paarsrode niet wegdrukbare vlakke plakkaten, waarbij er ook sprake is van een algehele malaise. Deze plakkaten zien we vooral aan de benen.

-Aspecifieke jeukende huiduitslag

Sommige patiënten ontwikkelen een meer aspecifieke huiduitslag zoals roodheid, rode bultjes, eczeemuitslag of gewoon jeuk met krabeffecten

2. Huiduitslag als gevolg van een geneesmiddelenreactie

Is gordelroos gevaarlijk?

Over het algemeen is gordelroos niet gevaarlijk. Wel kan het super ongemakkelijk zijn en ook heel pijnlijk. In de meeste gevallen verdwijnen deze klachten binnen twee tot vier weken vanzelf weer. Wel kun je last blijven houden van complicaties.

Een mogelijk complicatie is postherpetische neuralgie of post herpetische pijn. Dit betekent dat pijn aanhoudt ondanks dat de huiduitslag verdwenen is. Ook dit is niet gevaarlijk, maar zorgt wel voor veel ongemak.

Daarnaast zijn er ook bepaalde groepen die een verhoogd risico op complicaties na gordelroos lopen. Mensen ouder dan zestig jaar krijgen bijvoorbeeld sneller te maken met complicaties. Hetzelfde geldt voor zwangere vrouwen en mensen met een verminderde weerstand. Bij een lage weerstand kan je lichaam zich namelijk minder goed tegen het virus verdedigen.

Als je denkt dat je gordelroos hebt, is het belangrijk om wel iets aan de pijnlijke huidziekte te doen. Niet alleen omdat dit de klachten vermindert, maar ook omdat het de kans op vervelende bijwerkingen verkleind.

Diagnose

Als u zenuwpijn ervaart zonder uitslag, kunt u interne gordelroos hebben. Natuurlijk zal een arts andere oorzaken van verlamming en zenuwpijn willen uitsluiten voordat hij u diagnosticeert met gordelroos.

Een laboratoriumtest kan helpen bij het diagnosticeren van interne gordelroos. Het is mogelijk om een ​​vals negatief resultaat te krijgen. Toch is laboratoriumonderzoek een handig hulpmiddel om VZV te detecteren wanneer een persoon geen duidelijke symptomen heeft.

Voor het uitvoeren van een laboratoriumtest heeft een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg een monster nodig. Monsters kunnen bestaan ​​uit:

• Een laesie-uitstrijkje
• Cerebrospinale vloeistof
• Bloed
• Speeksel

Volgens de CDC is de polymerasekettingreactie (PCR) -test het nuttigst voor het detecteren van VZV bij mensen die geen uitslag hebben. Een andere test is de directe fluorescente antilichaam (DFA) test. Het is echter niet zo gevoelig als de PCR-test.

Wat zijn de behandelingen?

In de meeste gevallen is het niet nodig om gordelroos met medicijnen te behandelen aangezien het meestal vanzelf over gaat. U kunt wel een zalfje smeren op de blaasjes om deze te kalmeren. Voorbeelden hiervan zijn: zinkzalf, cetomacrogolzalf of lanettezalf.

Bepaalde personen behoren tot een risicogroep, als zij gordelroos krijgen, dan zal de huisarts wel medicatie geven. Tot deze personen behoren:

• Personen met een verminderde weerstand,
• Personen die risico lopen op complicaties (zoals mensen die chemotherapie volgen),
• Personen die behandeld worden met cortisone,
• Personen die gordelroos dicht bij het oog hebben,
• Zestigplussers, aangezien gordelroos bij hen ernstiger verloopt,
• Personen die lijden aan diabetes,

Medicatie

Bij personen uit deze risicogroepen wordt de behandeling gestart binnen 3 dagen na het begin van de ziekte. Als eerste behandelingsmethode zal de arts kiezen voor virusremmers, zoals Aciclovir. Meestal wordt gekozen voor een dosis van 800 mg dat vijf keer per dag ingenomen moet worden. Uw arts kan u ook 1 gram Valaciclovir voorschrijven dat u drie keer per dag moet innemen of 250 mg Famciclovir dat u drie keer per dag moet innemen. Deze medicijnen zorgen er niet voor dat de blaasjes verdwijnen, maar dat het virus niet meer kan groeien en dat de duur van gordelroos verkort wordt. Meestal moet u na één week voor controle terugkomen bij uw huisarts als deze u virusremmers heeft voorgeschreven. Wat betreft de pijn kunt u paracetamol gebruiken.

Gebruik liever geen zogenaamde NSAID’s zoals ibuprofen omdat deze bij gordelroos ernstige bijwerkingen kunnen geven. Daarnaast helpen deze vaak niet tegen de pijn. Als u last heeft van heftige zenuwpijn, dan kan uw huisarts u speciale medicijnen voorschrijven, zoals Amitriptyline. Ook als de gordelroos is verdwenen en u nog steeds last heeft van pijnklachten, kan uw arts kiezen voor antidepressiva en medicatie tegen epilepsie. Deze medicijnen verminderen de zenuwpijn.

Behandeling van gordelroos

Gordelroos is te behandelen maar het gaat dan met name om bestrijding van de acute pijn. Eigenlijk moet de behandeling gestart worden als de blaasjes nog niet zijn verschenen, maar vaak wordt er te laat aan de bel getrokken.

Raadpleeg altijd een arts bij een vermoeden van gordelroos. Zeker als de symptomen zich bij het oog of het oor afspelen. Vaak wordt een kuur voorgeschreven van antivirale middelen, pijnstillers en ontstekingsremmers (corticosteroïden). Palmitoylethanolamide (pea) is een natuurlijke pijnstiller en staat goed bekend als middel tegen gordelroos. Verder kunnen bepaalde crèmes verlichting geven.

Gebruik nooit aspirine bij gordelroos! Dit kan leiden tot het syndroom van Reye, wat de organen aantast.

Voeding

Voeding die rijk is aan zink, ijzer en L-lysine (vlees, zuivel, peulvruchten) wordt aangeraden. Oregano werkt pijnverlichtend en rozemarijn en tijm weerstandverhogend.

Na-pijn

Postherpetische neuralgie is een zenuwpijn die achterblijft nadat een infectie door gordelroos is genezen. Hiervoor bestaan ook verschillende behandelmethodes.

Homeopathie en acupunctuur kunnen eveneens pijnverlichting bieden.