Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Huiduitslag door hooikoorts kan erg vervelend zijn. U heeft dan jeuk en rode vlekken op uw huid. In dit artikel leest u meer over de symptomen van huiduitslag door hooikoorts, mogelijke voorzorgsmaatregelen en hoe u het kunt behandelen.
Huiduitslag door hooikoorts is een reactie van uw immuunsysteem op pollen in de lucht. Uw lichaam ziet pollen als indringers en reageert hierop met symptomen zoals jeuk, roodheid, een branderig gevoel en zwellingen op de huid.
De ernst van huiduitslag bij hooikoorts kan afwisselen van milde symptomen als rode vlekken en bultjes, tot heftige jeuk en zwelling. Vaak gaat de huiduitslag hand in hand met andere allergische reacties zoals niezen, een loopneus en tranende ogen.
Hooikoorts is een allergie waarbij iemand overgevoelig is voor stuifmeel (oftewel pollen) van bloeiende bomen of planten.
Het is dus een overgevoeligheidsreactie van je lichaam. De medische term voor hooikoorts is pollinosis.
Meestal wordt hooikoorts veroorzaakt door stuifmeel van graspollen of ‘katjes-’ dragende bomen, omdat het stuifmeel hiervan erg licht is en via de wind wordt verspreid.
De bloeiperiode van graspollen begint in de maand april en loopt tot half oktober. Voorjaarsbomen (hazelaar, els, berk) bloeien al eerder. Mensen die daarvoor allergisch zijn, kunnen dus al eerder klachten krijgen.
Hooikoorts is één van de meest voorkomende allergieën. Ongeveer 15-20% van de Nederlanders en een kwart van de Europese bevolking heeft namelijk in meer of mindere mate last van deze pollenallergie.
De klachten kunnen per jaar verschillen, zowel in sterkte als in soort. Dit komt doordat hooikoortsklachten vooral afhankelijk zijn van de weersomstandigheden en of er veel of minder stuifmeel in de lucht hangt.
Mocht je je afvragen waar de naam hooikoorts vandaan komt. Dit is in 1928 door een Engelse arts bedacht. Hij had zelf last van specifieke klachten rond de hooiperiode, waaronder een koortsig gevoel. Zo is de term hooikoorts bedacht.
Doordat de huidbarriére bij atopisch eczeem minder goed werkt en daardoor de huid vaak stuk is ontstaan er gemakkelijker infecties.
Hooikoorts(pollinosis) is een allergie voor stuifmeel van bepaalde planten, grassen of bomen. We noemen dit stuifmeel ook wel pollen. Als je kind in de buurt komt van deze pollen en ze in de ogen, mond, keel of neus krijgt, ontstaan er allerlei klachten. De klachten lijken flink op verkoudheidsklachten. Hooikoorts is vervelend, maar kan gelukkig geen kwaad.
Hooikoortsklachten lijken erg op die van een verkoudheid . Het verschil bij hooikoorts is dat de klachten alleen ontstaan in het hooikoortsseizoen: als planten, grassen of bomen bloeien. Het hooikoortsseizoen loopt ruwweg van februari tot en met augustus. Je kind kan gedurende die periode last krijgen van de volgende dingen:
Je kind hoeft niet alle klachten te krijgen. De mate van de klachten hangt af van de mate van de allergie. Ook hoeft je kind niet voor altijd hooikoorts te hebben. Sommige kinderen groeien over de allergie heen als ze wat ouder worden. Helaas is het omgekeerde ook waar: als je kind nu géén hooikoorts heeft, kan het dat op latere leeftijd wel ontwikkelen.
Het atopisch eczeem vormt een onderdeel van het “atopisch syndroom” . Hieronder vallen ook astma (benauwdheid en piepen), hooikoorts (verstopte neus, tranende ogen, niezen) en voedingsallergie (bijvoorbeeld voor pinda’s of noten) Vaak heeft de patiënt één of meerdere familieleden met één of meerdere van deze vier ziektebeelden. Het is inmiddels duidelijk dat een kind met atopisch eczeem ook later klachten kan krijgen van hooikoorts, astma of voedingsallergie. Andersom is het ook mogelijk. Een kind die op jonge leeftijd al symptomen heeft van hooikoorts of astma kan later ook eczeem ontwikkelen.
Atopisch eczeem is genetisch bepaald en kan daarom niet worden genezen. De aanleg voor atopisch eczeem wordt erfelijk overgedragen en kan al snel na de geboorte tot uiting komen. Studies tonen aan dat er niet één maar meerdere genen (= dit zijn stukjes erfelijk materiaal gelegen op de chromosomen ) gerelateerd zijn aan het ontstaan van atopisch eczeem. Zeker één deze genen is betrokken bij de opbouw van de huid barrière. Andere genen spelen een rol bij het ontstaan van het overgevoelig afweersysteem bij eczeem.
Mutatie filaggrine eiwit. Een deel van de patiënten met atopisch eczeem heeft een mutatie in het gen die verantwoordelijk is voor het aanmaken van filaggrine eiwit. Filaggrine ( oftewel: filament aggregating protein) heeft een belangrijke rol in de functie van de huid barrière. Filaggrine speelt een belangrijke rol in het dicht houden van de huid en ook als natuurlijke bevochtiger van de huid (zogenaamde “natural moisturizer) . Bij mutaties in dit gen ontstaat een droge huid en een verslechterde huidbarrière. De huid is hierdoor constant “lek”. Door dit verstoorde huid barrière kunnen bacteriën en virussen gemakkelijker van buitenaf de huid binnendringen maar vice versa ook water en voedingstoffen van binnenuit naar buiten ontsnappen. Waarschijnlijk hebben mensen met atopisch eczeem ook mutaties in andere genen die ook andere huidbarrière eiwitten aanmaken, maar dit wordt momenteel nog onderzocht. Verder zijn er aanwijzingen dat dit defect in de huidbarrière een ontstekingsreactie uitlokt bij eczeem, wat de klachten van roodheid, zwelling en jeuk kan verklaren. Het afweersysteem probeert hiermee het defect in de huid dus op te lossen maar veroorzaakt tegelijkertijd juist meer problemen voor de persoon met eczeem.
Zowel de plaats waar atopisch eczeem op het lichaam voorkomt, als de verschijningsvorm zijn afhankelijk van de leeftijd van de persoon en het stadium waarin het eczeem verkeert.
– Acuut eczeem: We zien roodheid, zwelling, vochtblaasjes, natten en krabeffecten. Daarna drogen de blaasjes in tot korstjes, gaat de huid schilferen en neemt de roodheid af.
– Chronisch eczeem: De roodheid neemt af, de schilfering neemt toe en de huid is wat dikker. De huidlijnen worden grover dan normaal, dit heet “lichenificatie”. In de stugge en/of droge huid kunnen (pijnlijke) kloven ontstaan.
Een typische en vervelende eigenschap van eczeem is dat het altijd in meer of mindere mate jeukt. Hierdoor krabt de patiënt aan de huid . Door het wrijven en krabben wordt het eczeem echter juist verergerd en in stand gehouden. Ook is de huid meestal droog, een droge huid geeft weer aanleiding tot jeuk.
– Baby’s: 4 weken tot 1 jaar, acuut eczeem, d.w.z nattend, blaasjes, korstjes, met felle roodheid en veel jeuk, in het gelaat (dauwworm) , romp en ledematen
– Kinderleeftijd, 1 jr tot 14 jr, gelaat, elleboogplooien en knieholtes, polsen en enkels: roodheid, bultjes, blaasjes, ook droog, kloofjes, verdikking en vergroving huid
– Volwassen leeftijd, vanaf 14 jr: chronisch terugkerend eczeem met periodes van rust en verergeringen . Vooral droog, schilferend met vergroving huid.
1. Prurigo van Besnier: heftige jeukende bulten op de romp en strekzijden ledematen