Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Heb je een huid met neiging tot eczeem, dan wil je natuurlijk graag weten hoe je de symptomen ervan kan verminderen en verzachten. Hoe je jouw huid het best verzorgt zal afhangen van verschillende factoren, zoals de onderliggende oorzaak, het type eczeem en de frequentie van de flare-ups. Het is natuurlijk raadzaam om een arts of dermatoloog om advies te vragen om de precieze oorzaak van je aandoening te weten te komen, zodat hij/zij je kan adviseren over de te nemen voorzorgsmaatregelen en mogelijke behandelingen.
Hier volgen nog enkele tips om je te helpen de inactieve fases zoveel mogelijk te verlengen en de tekenen van een huid met neiging tot eczeem zoals droogheid of een jeukerig gevoel te verlichten:
Het atopisch eczeem vormt een onderdeel van het “atopisch syndroom” . Hieronder vallen ook astma (benauwdheid en piepen), hooikoorts (verstopte neus, tranende ogen, niezen) en voedingsallergie (bijvoorbeeld voor pinda’s of noten) Vaak heeft de patiënt één of meerdere familieleden met één of meerdere van deze vier ziektebeelden. Het is inmiddels duidelijk dat een kind met atopisch eczeem ook later klachten kan krijgen van hooikoorts, astma of voedingsallergie. Andersom is het ook mogelijk. Een kind die op jonge leeftijd al symptomen heeft van hooikoorts of astma kan later ook eczeem ontwikkelen.
Atopisch eczeem is genetisch bepaald en kan daarom niet worden genezen. De aanleg voor atopisch eczeem wordt erfelijk overgedragen en kan al snel na de geboorte tot uiting komen. Studies tonen aan dat er niet één maar meerdere genen (= dit zijn stukjes erfelijk materiaal gelegen op de chromosomen ) gerelateerd zijn aan het ontstaan van atopisch eczeem. Zeker één deze genen is betrokken bij de opbouw van de huid barrière. Andere genen spelen een rol bij het ontstaan van het overgevoelig afweersysteem bij eczeem.
Mutatie filaggrine eiwit. Een deel van de patiënten met atopisch eczeem heeft een mutatie in het gen die verantwoordelijk is voor het aanmaken van filaggrine eiwit. Filaggrine ( oftewel: filament aggregating protein) heeft een belangrijke rol in de functie van de huid barrière. Filaggrine speelt een belangrijke rol in het dicht houden van de huid en ook als natuurlijke bevochtiger van de huid (zogenaamde “natural moisturizer) . Bij mutaties in dit gen ontstaat een droge huid en een verslechterde huidbarrière. De huid is hierdoor constant “lek”. Door dit verstoorde huid barrière kunnen bacteriën en virussen gemakkelijker van buitenaf de huid binnendringen maar vice versa ook water en voedingstoffen van binnenuit naar buiten ontsnappen. Waarschijnlijk hebben mensen met atopisch eczeem ook mutaties in andere genen die ook andere huidbarrière eiwitten aanmaken, maar dit wordt momenteel nog onderzocht. Verder zijn er aanwijzingen dat dit defect in de huidbarrière een ontstekingsreactie uitlokt bij eczeem, wat de klachten van roodheid, zwelling en jeuk kan verklaren. Het afweersysteem probeert hiermee het defect in de huid dus op te lossen maar veroorzaakt tegelijkertijd juist meer problemen voor de persoon met eczeem.
Zowel de plaats waar atopisch eczeem op het lichaam voorkomt, als de verschijningsvorm zijn afhankelijk van de leeftijd van de persoon en het stadium waarin het eczeem verkeert.
– Acuut eczeem: We zien roodheid, zwelling, vochtblaasjes, natten en krabeffecten. Daarna drogen de blaasjes in tot korstjes, gaat de huid schilferen en neemt de roodheid af.
– Chronisch eczeem: De roodheid neemt af, de schilfering neemt toe en de huid is wat dikker. De huidlijnen worden grover dan normaal, dit heet “lichenificatie”. In de stugge en/of droge huid kunnen (pijnlijke) kloven ontstaan.
Een typische en vervelende eigenschap van eczeem is dat het altijd in meer of mindere mate jeukt. Hierdoor krabt de patiënt aan de huid . Door het wrijven en krabben wordt het eczeem echter juist verergerd en in stand gehouden. Ook is de huid meestal droog, een droge huid geeft weer aanleiding tot jeuk.
– Baby’s: 4 weken tot 1 jaar, acuut eczeem, d.w.z nattend, blaasjes, korstjes, met felle roodheid en veel jeuk, in het gelaat (dauwworm) , romp en ledematen
– Kinderleeftijd, 1 jr tot 14 jr, gelaat, elleboogplooien en knieholtes, polsen en enkels: roodheid, bultjes, blaasjes, ook droog, kloofjes, verdikking en vergroving huid
– Volwassen leeftijd, vanaf 14 jr: chronisch terugkerend eczeem met periodes van rust en verergeringen . Vooral droog, schilferend met vergroving huid.
1. Prurigo van Besnier: heftige jeukende bulten op de romp en strekzijden ledematen
Wat zijn mogelijke differentiële diagnoses voor seborroïsch eczeem?
Als je last hebt van seborroïsch eczeem, kun je zelf ook enkele maatregelen nemen om de symptomen te verlichten. Houd de aangetaste huid zo schoon mogelijk, vermijd irriterende zeep of scheerschuim en gebruik in plaats daarvan een hydraterende zeepvervanger. Probeer stress te vermijden, omdat vermoeidheid en stress de symptomen kunnen verergeren. Ook is het belangrijk om niet te veel aan de huid te krabben, omdat dit schade kan veroorzaken en (secundaire) infecties kan bevorderen.
Er is geen genezing voor seborroïsch eczeem, maar behandeling kan helpen om je symptomen onder controle te houden. Het is mogelijk dat je langdurige behandleing moet toepassen om de symptomen te beheersen. Het kan ook zijn dat je slechts af en toe een behandeling nodig hebt om opvlammingen de kop in te drukken. Houd er rekening mee dat je symptomen waarschijnlijk terugkomen wanneer je stopt met de behandeling.
Je huisarts of dermatoloog kan een behandeling voor seborroïsch eczeem voorschrijven. Maar vaak kun je de middelen zonder recept kopen bij een apotheek of supermarkt.
Als je seborroïsch eczeem op de hoofdhuid hebt, zal je apotheker of huisarts waarschijnlijk aanbevelen dat je een van de volgende behandelingen probeert:
Als de seborroïsch eczeem steeds terugkomt, kan de huisarts aanraden om een antischimmelschampoo eenmaal per week of eens in de twee weken te blijven gebruiken. Ketoconazol bijvoorbeeld doodt schimmels en gisten.
In de bestrijding van psoriasis wordt veelvuldig gebruik gemaakt van corticosteroiden. Deze corticosteroiden, die lijken op de hormonen die de bijnier maakt, zorgen voor een onstekingsremming en afname van de dikte van de psoriasis plekken. Vaak lukt het om met sterke corticosteroiden de huid vrijwel geheel rustig te krijgen. Corticosteroiden worden verdeeld in verschillende sterkte klassen: van klasse 1 (licht) tot klasse 4 (zwaar). In de behandeling van psoriasis worden over het algemeen de zwaardere klassen gebruikt (klasse 3 en 4). Er zijn corticosteroid zalven (voor ’s avonds), crèmes en emulsies (voor overdag) en lotions (voor het behaarde hoofd). Tevens is voor psoriasis van het behaarde hoofd een corticosteroïd bevattende shampoo beschikbaar. Deze wordt na 15 minuten intrekken op droog haar als een shampoo uitgewassen.
Nadelen van corticosteroïd therapie: na langdurig gebruik hebben corticosteroiden minder effect (tachyfylaxie) en kan de huid dunner worden (atrofie).
calcitriol
Sinds enige tijd is calcitriol (Silkis ®) op de markt. Het is een derivaat van Vitamine D3. Het werkingsmechanisme is nog niet geheel opgehelderd, maar waarschijnlijk vindt een remming plaats van de aanmaak van huidcellen en ontwikkelen de huidcellen die wel ontstaan zich beter.
Het kan gebruikt worden voor alle vormen van psoriasis, maar is vooral succesvol bij psoriasis vulgaris en psoriasis van het behaarde hoofd.
Calcitriol kan gecombineerd worden met andere behandelingen zoals lokale corticosteroïden of lichttherapie. Calcitriol kan bovendien worden toegepast bij psoriasis in het gelaat.
calcipotriol/betamethason (Dovobet ®, Enstilar ®)
Dovobet® is een zalf of gel die bestaat uit calcipotriol (een vitamine D afgeleide) en betamethason (een corticosteroid). Dit hoeft maar eenmaal daags te worden aangebracht op de psoriasisplekken volgens het schema dat uw arts u voorschrijft. De gel variant is beschikbaar in een flacon en applicator en kan zowel op het lichaam als op de behaarde hoofdhuid toegepast worden. Ook is er een spray-schuim variant beschikbaar (Enstilar ®) voor gebruik op de huid.
Seborroïsch eczeem en roos zijn vergelijkbare aandoeningen, maar er zijn enkele belangrijke verschillen tussen beide. Roos kan worden beschouwd als een milde vorm van seborroïsch eczeem. Beide aandoeningen veroorzaken wit- tot geelachtige schilfers op de huid, die zowel droog als vettig kunnen zijn en gepaard kunnen gaan met jeuk. De behandeling voor beide aandoeningen kan overlappen, maar in sommige gevallen kan een dermatoloog aanvullende behandelingen voorschrijven voor seborroïsch eczeem.
Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat seborroïsch eczeem zich op meer plaatsen dan alleen de hoofdhuid kan ontwikkelen. Het kan voorkomen op de oren, wenkbrauwen, baard, huid rond de neusgaten en soms zelfs op de borst, vooral bij mannen. Roos daarentegen beperkt zich meestal tot de hoofdhuid.
Een ander verschil is dat seborroïsch eczeem ontstekingen kan veroorzaken, zichtbaar als zwelling en verkleuring van de huid, terwijl dit bij roos doorgaans niet het geval is.