Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Mee-eters, iedereen heeft er wel eens last van. Net zoals de onderhuidse puist, ontstaan mee-eters vooral binnen de T-zone op het gezicht. Ook de neus is dus een veel getroffen plek van deze indringers, ook wel comedonen of blackheads genoemd.
Bij het horen van de term ‘mee-eters’, wordt er vaak gelijk gedacht aan de kleine zwarte puntjes op het gezicht. Toch is dit niet de enige verschijningsvorm van mee-eters. Mee-eters kunnen namelijk zowel wit als zwart zijn. Dit zijn de verschillen:
De bekende kleine zwarte puntjes op het gezicht staan ook wel bekend als ‘blackheads’. Dit is de meest voorkomende verschijningsvorm van de mee-eters. Er wordt vaak gedacht dat de zwarte puntjes veroorzaakt worden door vuil in de poriën. Dit blijkt echter niet waar te zijn. De zwarte kleur ontstaan namelijk door de reactie van het overtollige talg in de porie met zuurstof uit de lucht. Dit proces wordt oxidatie genoemd.
Wanneer je spreekt over een neus vol mee-eters, gaat het hier voornamelijk over de zogenoemde blackheads. Hoewel deze vorm een opvallend uiterlijk heeft, zijn de zwarte mee-eters wel gemakkelijker te verwijderen. Er zijn diverse verzorgingsproducten ontwikkeld voor het verwijderen van deze mee-eters, ook specifiek voor de neus. Denk bijvoorbeeld blackhead neusstrips . Een neus vol mee-eters hoeft je niet in de weg te zitten!
Iedereen krijgt er gedurende het leven wel een keer mee te maken: littekens. Bij de een is het litteken het gevolg van een val, bij de ander van een operatie. Hiernaast kunnen littekens ook veroorzaakt worden door diverse huidaandoeningen, waaronder acne.
Een ernstige vorm van acne kan littekens tot gevolg hebben. Wanneer je veel last hebt van acneklachten op de neus, bestaat er dan ook een grote kans dat hier littekens verschijnen. De huid raakt immers beschadigd door de vele ontstekingen en de druk die soms op de huid wordt uitgeoefend. Acnelittekens vallen vaak pas op wanneer de acne een mildere vorm heeft aangenomen of verdwenen is. De onzekerheid over de acne is op dit moment verdwenen, maar de onzekerheid over de littekens steekt de kop op. Gelukkig bestaan er verschillende manieren om acnelittekens te behandelen. Samen met een huisarts of specialist kan de best passende behandeling worden gestart. Bij het behandelen van acnelittekens is het echter wel van belang dat de acneklachten zo goed als verdwenen zijn.
De klinische symptomen van de puistjes die in de mol ontkiemen, zijn veelvuldig. Meestal heeft acne invloed op de moedervlekken op de huid met een groot aantal talgkanalen - dit is het gebied van de rug, het gezicht of de borst.
De eerste tekenen van puistjesgroei zijn het verschijnen van een pijnlijk infiltreel in de naevus. Ten eerste heeft de verzegeling de vorm van een kegelvormig knobbeltje (papels) met een rode tint. Na verloop van tijd neemt de ontstekingsreactie toe, neemt de knobbel in omvang toe en in het midden wordt een abces met witte inhoud (puist) zichtbaar.
Na enige tijd wordt het puistje geopend, komt de pus naar buiten en vormt zich een korst op het oppervlak. Na het vallen van de korst kan een kleine zoom blijven, maar vaak is het volledig onzichtbaar.
Het hele proces van uiterlijk en regressie van acne kan ongeveer een week duren.
In de overgrote meerderheid van de gevallen is het verschijnen van witte acne op de mol niet gerelateerd aan oncopathologie. Slechts af en toe kan de kwaadaardige degeneratie van de naevus worden vermoed: in dit geval verandert het uiterlijk van de moedervlek, een bepaald ongemak en kan acne vaak op deze plaats voorkomen. Een biopsie van de veranderde formatie zal onmiskenbaar duiden op melanoom.
Observeer de mol gedurende meerdere dagen. Als het puistje niet slaagt en de toestand van de vlek blijft u storen - aarzel dan niet en raadpleeg een arts.
Naast oppervlakkige puistjes, kunnen er ook onderhuidse puistjes op de neus ontstaan. In het algemeen is de huid van de neus relatief dun, waardoor een onderhuidse puist veel klachten kan veroorzaken. Niet alleen klachten als schaamte en onzekerheid, maar ook pijn en roodheid worden vaak gezien.
Hoewel oppervlakkige puistjes met eigen hand moeilijk te voorkomen en verwijderen zijn, geldt dit al helemaal voor onderhuidse puistjes. De oorzaak van onderhuidse puistjes op de neus zijn ontstekingen, voornamelijk ontstekingen van de talgklieren. Door de ligging in de T-zone, is de neus veel vatbaarder voor deze ontstekingen. Er bevinden zich immers veel talgklieren die ook erg actief zijn. De bron van de onderhuidse puistjes, de ontstekingen, bevinden zich niet in de bovenste huidlaag maar in een diepere huidlaag, ook wel de lederhuid genoemd. Dit maakt dan ook dat het puistje moeilijk te bereiken en te behandelen is.
Hoe begrijpelijk het ook is dat je na het ontdekken van een onderhuidse puist deze zo snel mogelijk wilt verwijderen, is het verstandiger om er vanaf te blijven. Helaas bestaat er geen wondermiddeltje tegen onderhuidse puistjes op de neus en kan het zelf behandelen van de puist door deze bijvoorbeeld uit te knijpen, veel schadelijke gevolgen hebben en juist averechts werken. Laat een onderhuidse puist daarom niet jouw dagelijkse bezigheden onderdrukken, maar geef het genezingsproces gewoon de tijd. Er zijn wel een aantal natuurlijke supplementen die je kunt gebruiken om het helingsproces wat te versnellen en om te voorkomen dat je in de toekomst vaker last krijgt van een onderhuidse puist.
De kans dat een moedervlek zich tot een melanoom ontwikkelt, is 1 op 1.000.000. Van elke miljoen goedaardige moedervlekken wordt er dus maar één een melanoom. Laat je door dit gegeven echter niet ontmoedigen alert te zijn op melanomen. Je kunt een melanoom herkennen aan:
1. Jeuk aan het oppervlak van de moedervlek
2. Stekende pijn van de moedervlek
3. Bloeden uit de moedervlek
4. Ontstaan van korstjes op de moedervlek
5. Wispelturige vorm & contouren
6. Aanzienlijke “Breslow-dikte” (dikte van de tumor)
7. Niet-symmetrische, rode omlijsting
8. Uitstulpingen (bobbelige moedervlek / “bloemkool-moedervlek”)
9. Groot oppervlak (> 8 centimeter in doorsnee)
10. Meerdere kleuren (niet egaal gepigmenteerd = atypisch)
11. Onrustigheid (groei & vormverandering)
12. Kleurverandering (bijv. van bruin naar rood)
13. Ontstaan van afwijkend gekleurde “stipjes” in de moedervlek
Ga bij één of meerdere van deze symptomen dus direct naar een huisarts of dermatoloog, al is het maar uit voorzorg!