Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Azijn, je hebt er vast wel eens van gehoord. Misschien proef je gelijk het zurige tintje in die heerlijke salade dressing of denk je aan het schoonmaken van je huis. Azijn wordt namelijk voor verschillende doeleinden gebruikt. Er zijn dan ook een heleboel soorten, smaken en kleuren te koop van dit product. Denk bijvoorbeeld aan natuurazijn, schoonmaakazijn, appelazijn, kruidenazijn of wijnazijn.
Azijn is een zurige vloeistof die ontstaat uit de vergisting van alcohol, in de meeste gevallen uit wijn, bier of een appelcider. Dit vergistingsproces is een natuurlijk proces dat tot stand komt door een bacterie, de azijnzuurbacterie of Acetobacter genoemd. Daarnaast is er een bepaalde temperatuur en hoeveelheid zuurstof nodig.
De term azijn is afkomstig uit het Latijnse ‘acetum’, dat we vrij kunnen vertalen als ‘zuur zijnd’.
Naast het uit natuurlijke producten verkregen azijn, kan azijn ook gemaakt worden op synthetische basis. Dit wordt ook wel chemische azijn of ‘azijnessence’ genoemd en wordt gemaakt uit methanol en koolstofmonoxide. Deze vorm van azijn wordt veelal gebruikt voor het vernietigen van onkruid in de tuin of het ontkalken van de gootsteen.
In de huidige maatschappij zijn hoge bloeddruk en hoog cholesterol veelvoorkomende en zorgwekkende problemen. Deze aandoeningen, vaak gekoppeld aan slechte leefgewoonten, zijn belangrijke risicofactoren voor hart- en vaatziekten. Met dit in gedachten is het interessant om te weten dat appelazijn deze twee aspecten van de gezondheid van het hart kan helpen verbeteren.
Ten eerste lijkt appelazijn een belangrijke rol te spelen bij het verlagen van de bloeddruk. Volgens sommige onderzoeken helpt het azijnzuur in appelazijn de bloeddruk te verlagen door de activiteit van het enzym dat verantwoordelijk is voor het samentrekken van bloedvaten te remmen.
Ten tweede kan appelazijn helpen om het niveau van LDL-cholesterol (‘slecht’ cholesterol) en triglyceriden in het bloed te verlagen, terwijl het niveau van HDL-cholesterol (‘goed’ cholesterol) toeneemt. De resultaten van een onderzoek bij dieren toonden een significante daling van het LDL-cholesterol- en triglyceridengehalte bij degenen die appelazijn consumeerden, wat duidt op een positief effect op de gezondheid van het hart.
Zoals altijd is het echter cruciaal om te benadrukken dat appelazijn geen wondermiddel is. Hoewel het kan bijdragen aan een gezond hart, mag het nooit een gebalanceerd dieet en een gezonde levensstijl vervangen. Mensen met een hoge bloeddruk of een hoog cholesterolgehalte moeten altijd de aanbevelingen van hun arts opvolgen.
Hoewel appelazijn veel voordelen heeft, moeten er bepaalde voorzorgsmaatregelen worden genomen bij het gebruik ervan.
Het is cruciaal om rekening te houden met de mogelijke interactie tussen appelazijn en bepaalde medicijnen. Deze interactie kan worden toegeschreven aan de gevoeligheid van sommige mensen voor het azijnzuur in het elixer. Daarom wordt het sterk aangeraden om advies in te winnen bij een gezondheidsprofessional voordat je op regelmatige basis appelazijn in je dieet opneemt. Deze voorzorgsmaatregel garandeert je veiligheid en voorkomt elk risico op ongewenste interactie met medicijnen die je gebruikt.
Het is essentieel om de mogelijke risico’s van overmatige consumptie van appelazijn in gedachten te houden. Dit kan leiden tot ongewenste bijwerkingen zoals brandend maagzuur of misselijkheid. Het is daarom essentieel om dit product met mate te gebruiken. Deze preventieve aanpak is bedoeld om het risico op complicaties door overmatig gebruik van appelazijn te minimaliseren en je maag-darm welzijn te waarborgen.
Acne komt het meest voor bij jongens en meisjes tussen de 15- en 18-jarige leeftijd. Gedurende de puberteit neemt namelijk de productie van geslachtshormonen toe. Deze puberale hormoontoename leidt tot grotere talgklieren en verhoogde talgproductie. Het overschot aan gedroogde talg – in combinatie met hoorn, huidschilfers en bacteriën – doet de poriën verstoppen. De poriën zijn namelijk de uitgangen van de talgklier-follikels.
Talgklieren die verstopt zijn door ophoping van talg en huidcellen noemen we mee-eters. Een mee-eter barst na verloop van tijd open door de opeenstapeling van talg, waardoor de inhoud in de aangrenzende huid terechtkomt. Zodoende wordt de mee-eter een onderhuidse ontsteking die we kennen als een puistje.
Er zijn uiteenlopende factoren die ten grondslag liggen aan het ontstaan van pukkels. De belangrijkste factoren die meespelen bij het ontstaan van acne, puistjes en mee-eters zijn als volgt:
Hormonen staan met stip op #1 als oorzaak van pukkels en mee-eters. Hormonen reguleren namelijk de talgproductie. Hormoonschommelingen brengen zodoende vaak pukkeltjes en mee-etertjes met zich mee. Het is niet voor niets dat puistjes vaak worden veroorzaakt door of samengaan met:
Helaas zijn hormonale veranderingen, hormoonschommelingen en pieken in de hormoonhuishouding niet of nauwelijks te voorkomen. Gezond en gevarieerd eten, veel bewegen en stress tot een minimum beperken, komt een gebalanceerde hormoonhuishouding ten goede en kan een hormonale disbalans helpen voorkomen.
Door mentale en psychologische stress wordt meer van het stresshormoon cortisol geproduceerd. Hoe meer cortisol er binnen je lichaam in omloop is, des te meer talg er wordt geproduceerd door de talgkliertjes in je huid. Meer talg betekent meer mee-eters en puistjes en dus hevigere acne.
Vette make-up werkt acne in de hand doordat vet en olie de poriën kunnen doen verstoppen. Daarnaast zijn natriumlaurylsulfaat, isopropylmyristaat, lanoline, laureth-4 en bepaalde (D&C) rode kleurstoffen zeer slecht voor de huid.
Ook kunnen de zuurgraad (pH-waarde) en het vetgehalte van de huid uit balans raken door make-up & cosmetica. Hierdoor zullen makkelijker ontstekingen, puistjes, acne en mee-eters ontstaan. Gebruik om puistjes te camoufleren bij voorkeur een zeer dun laagje foundation op waterbasis.
Wanneer je je huid niet voldoende reinigt of op onjuiste wijze ontdoet van cosmetica, dan kunnen er restjes en vuil op de huid achterblijven. Deze restproducten kunnen in de poriën terechtkomen en samen met talg en huidschilfertjes bijdragen aan pukkels: puistjes en mee-eter.