Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Kinpuistjes komen vaak voor op volwassen leeftijd, vooral bij vrouwen.
Hormonen zijn meestal verantwoordelijk voor het stimuleren van de productie van extra olie op de kin, waardoor huidcellen of vuil en bacteriën vast komen te zitten, waardoor puistjes ontstaan. Iemand kan het ontstaan van puistjes vaak voorkomen door goede huidhygiëne en zelfzorg.
Als er puistjes ontstaan, beginnen behandelingen meestal met topische crèmes en zalven. In ernstige gevallen kan echter een agressievere behandeling door een dermatoloog nodig zijn.
Dit artikel over puistjes op kin volwassen is voor het eerst gepubliceerd op 1 mei 2024. Puistjes kin? We leggen je uit wat je ertegen kunt doen.
Je las een bericht in de categorie:
Lizzy is een van de auteurs op Vitamines.com. Ze schrijft het liefst over gezondheid, voeding en mentaal welzijn. Heb je vragen over het artikel? Laat het gerust weten.
Meestal is het genoeg om de adviezen uit te voeren. De steenpuist gaat vanzelf over en er is geen behandeling nodig.
Soms is er wel een behandeling nodig: medicijnen of een sneetje in de steenpuist.
De huisarts geeft je medicijnen tegen bacteriën (antibiotica) in deze situaties:
Je krijgt dan pillen voor 7 dagen. Voorbeelden zijn flucloxacilline of clindamycine.
Maak alle pillen op. Als je te vroeg stopt, kan de ontsteking weer terug komen.
De steenpuist kan een grote ontsteking worden: een abces. Dit kan veel pijn doen.
De huisarts kan er een sneetje in maken en de pus eruit laten.
Probeer dit niet zelf te doen. Dat kan de ontsteking erger maken.
Heb je een grotere kans dat je erg ziek wordt door bacteriën? Dan krijg je medicijnen tegen bacteriën. Je slikt deze pillen een half uur tot een uur voordat de huisarts het sneetje maakt.
Flucloxacilline behoort tot de penicilline-antibiotica. Penicilline-antibiotica werken tegen infecties met bacteriën.
Artsen schrijven het voor bij infecties met bacteriën, vooral huidinfecties, zoals ontstoken eczeem, krentenbaard, steenpuisten, gehoorgangontsteking en wondroos. Verder ook bij problemen met borstvoeding geven door een melkklierontsteking, bij ernstige reacties van het lichaam op infecties (sepsis), slijmbeursontsteking, luchtweginfecties en hersenvliesontsteking.
Je kunt op twee manieren de puist tegengaan:
Een onderhuidse pukkel gaat lang niet altijd vanzelf weg. De puist zit namelijk zo vast onder de dikke huidlaag dat het geen enkele kant op kan.
Zonder goede behandeling kan de puist dus langdurig blijven zitten. In sommige gevallen kan de puist na genezing of verwijdering zelfs weer terugkomen.
De pukkel komt vaak pas tot uitbraak wanneer de verdikte huidlaag dermate verslapt is dat het de ontsteking niet meer kan tegenhouden. Hierdoor kan het maanden tot soms wel jaren duren voordat een onderhuidse ontsteking uit zichzelf geneest.
Zelf uitknijpen is niet wenselijk, omdat dit blijvende littekens veroorzaakt. Het is daarom raadzaam om het door een specialist (bijvoorbeeld een schoonheidsspecialist) weg te laten halen. Dit is veiliger en je minimaliseert de kans op wondjes of littekens.
Als je echter geen budget hebt voor een professionele behandeling, kun je bijvoorbeeld de simpele en voordelige huismiddeltjes die hieronder staan proberen.
Bij veel en ernstig ontstoken puisten kun je beter de huisarts raadplegen en vragen om een doorverwijzing naar de dermatoloog. Indien je zorgverzekering het toelaat kun je de behandeling zelfs (deels) vergoed krijgen.
Hieronder staan enkele manieren en adviezen om onderhuidse puisten te behandelen:
Hoe verleidelijk het ook is, knijp een onderhuidse puist nooit zomaar uit. Dit geldt in het algemeen ook voor alle soorten puistjes.
Bij een onderhuidse pukkel is het aangeraden om dit advies met klem op te volgen. De pukkels bevinden zich namelijk niet op het huidoppervlak en zijn daarom moeilijker – en soms zelfs onmogelijk – om zelf uit te knijpen.