Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Zoals je hierboven las, zijn puistjes ontstoken verstoppingen van je poriën. In bepaalde omstandigheden ontstaan die verstoppingen sneller, en ervaar je meer last van mee-eters en puistjes. Deze vier oorzaken zijn het meest voorkomend:
Er zijn nog een aantal andere oorzaken van puistjes, maar deze drie komen het meest voor. Bij sommige mensen worden puistjes veroorzaakt door een combinatie van hormonale disbalans en overgevoeligheid voor voeding, dus een combinatie van twee factoren.
Andere oorzaken van puistjes kunnen zijn:
Hieronder bespreken we wat je verder kan doen qua leefstijl om puistjes te beperken
Niet alle puistjes zijn hetzelfde en worden op dezelfde manier veroorzaakt. In deze blog bespreken we de puistjes die het meest voorkomen en wat je daartegen kan doen.
In de eerste plaats maken we onderscheid tussen mee-eters en puistjes. Van deze twee ervaren veel mensen het meeste ongemak. Wat zijn het nu precies en waar op je lichaam komen ze voor?
Mee-eters
Een mee-eter is een verstopping van je poriën. Vaak zijn mee-eters het voorstadium van een puistje, maar als je ze op tijd ontdekt, kan je voorkomen dat ze daadwerkelijk in puistjes veranderen.
Mee-eters kunnen een zwart kopje of een witte kop hebben. Mee-eters met een zwarte kop worden ook wel ‘open mee-eters’ genoemd. Het zwarte kopje is zwart omdat de talg die de porie heeft verstopt, in aanraking is gekomen met zuurstof. Een mee-eter met een zwart kopje kan je vaak makkelijk bestrijden met een gezichtsmasker, salicylzuur of met een geschikte olie. Meestal gaan ze snel weg.
De mee-eters met een witte kop zijn lastiger te bestrijden. Vaak liggen ze wat dieper onder je huid. Daar vormen ze meestal het begin van een onderhuids puistje. Als je zo’n witte, onderhuidse mee-eter op tijd ontdekt, kan je er met bijvoorbeeld groene klei voor zorgen dat de bacteriën die een puistje maken van de mee-eter, op tijd verwijderd worden.
Mee-eters kunnen over je hele lichaam voorkomen, maar vaak hebben mensen ze in hun gezicht. Vooral het voorhoofd, de neus, de kin, het gebied tussen de wenkbrauwen en de kaaklijn zijn bij veel mensen gevoelig voor puistjes. Mee-eters kunnen ook voorkomen op de rest van je lichaam. Mensen die gevoelig zijn voor acne, hebben vaak makkelijk mee-eters op hun schouders en rug.
Puistjes
Bij een puistje is de porie verstopt (mee-eter), en is deze verstopping gaan ontsteken door bacteriën. Een puistje voelt geïrriteerder en pijnlijker aan dan een mee-eter en valt meestal meer op. Ze zijn roder en dikker dan mee-eters. Sommige puistjes voel je ook echt ‘zitten’.
Net als bij mee-eters, hebben de meeste mensen last van puistjes op hun gezicht, rug en schouders. Puistjes op de billen of bovenbenen komen ook regelmatig voor.
Er is maar één soort paling, die zowel in zee als in zoet water voorkomt. Vroeger dacht men dat paling en aal twee soorten waren, het zijn echter twee namen voor hetzelfde dier. Ook namen als breedbekpaling, smalbekpaling en schieraal hebben betrekking op één en hetzelfde dier, wàt visser of vishandelaar daarover ook mag beweren.
http://www.delicatessenhuis.nl/
Een paling is een eigenaardig dier. Het grootste deel van zijn leven brengt het door in zoet water of langs de kust. Om zich voort te planten ondernemen ze een ongekend lange reis. De paling trekt naar de Sargassozee in het westen van de Atlantische Oceaan bij de Bermuda-eilanden. Op de paaiplaatsen zijn nooit geslachtsrijpe palingen gevonden en evenmin eieren, maar op een diepte van vierhonderd meter wel hele jonge, zes millimeter lange larven.
NRC , 1995
Palingen zijn bodemvissen. Ze nemen de giftige stoffen daardoor sneller en beter op dan andere vissoorten.
Gazet van Antwerpen , 2001
De glasaal, die zich langzaam ontwikkelt tot paling (oftewel aal) verblijft vervolgens ongeveer acht jaar in het zoete water.
http://www.visbureau.nl/vissoorten.htm
Bij de fuikenvisserij op paling in het IJsselmeer, waarbij de fuiken 3-7 dagen in het water verbleven, kwam alle paling levend uit de fuiken.
http://www.minlnv.nl/infomart/parlemnt/2002/par02115.pdf , 2002
Je kunt het risico op puistjes verkleinen door wat basis preventieve verzorging uit te voeren.