Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Livedo reticularis is een veel voorkomend verschijnsel op de huid die bestaat uit een gevlekt netvormig vaatpatroon dat eruitziet als een paarsachtige verkleuring van de huid. De verkleuring wordt veroorzaakt door een vermindering van de bloedstroom door de arteriolen die de capillairen (haarvaten) van zuurstofrijk bloed voorzien. Dit leidt tot zuurstofarm bloed dat te zien is als blauwe verkleuring. Het kan hierbij gaan om een normaal fysiologisch verschijnsel, vaak een reactie op koude. Er kan echter ook sprake zijn van een onderliggende aandoening of stoornis, waardoor het verschijnsel optreedt.
Alle erythemateuze aandoeningen vertonen specifieke symptomen die belangrijke aanwijzingen zijn voor de diagnose.
De manier waarop het erytheem over de huid is verspreid en de plaats ervan kunnen variëren afhankelijk van het gebruikte geneesmiddel. Er kunnen grote delen van de huid zijn aangedaan, of slechts één bepaald gebied, zoals de handpalmen en vingers, voetzolen, billen, liezen, huidplooien onder de borsten of plaatsen waar kleding knelt.
Als de handpalmen en voetzolen zijn aangedaan, ontstaat daar meestal een pijnlijke, scherp afgetekende roodheid. Sommige mensen kunnen nauwelijks lopen van de pijn of hebben de neiging hun handen lange tijd onbeweeglijk stil te houden.
Bij lichte reacties wordt het erytheem gewoonlijk gevolgd door schilferen en vervellen van de huid. Bij hevige reacties kunnen blaren ontstaan, die zich soms verder over het lichaam verspreiden.
Erythema anulare centrifugum
Erythema anulare centrifugum kan op elke leeftijd opkomen. Maar meestal ontstaat het bij jongvolwassenen en bij mensen van middelbare leeftijd.
De uitslag begint gewoonlijk als een kleine roze bult. Deze breidt zich langzaam cirkelvormig uit tot een vlakke kring met bleek middenstuk, waarvan de grootte varieert. Er kunnen een paar ringen tegelijk zijn of slechts één enkele. Een dergelijke kring kan enkele weken tot maanden aanwezig zijn of af en toe verdwijnen en vervolgens weer terugkeren.
Erythema anulare centrifugum komt het vaakst voor op de billen, dijen en bovenarmen. In het gezicht komt het zelden voor. Ook de handpalmen en voetzolen blijven meestal vrij van symptomen.
Erythema marginatum
Erythema marginatum komt vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen. De uitslag bestaat uit dofrode kringen of kringen met een iets verhoogde rand. Deze kringen kunnen afzonderlijk aanwezig zijn of zich tot een soort netwerk samenvoegen. Vaak zijn ze ’s middags het duidelijkst te zien.
Beste, ik heb Livedo over gans mijn lichaam. Bij warmte heeft het een rode kleur en bij koude wordt het blauw/paars van kleur. Ik heb altijd een lage lichaamstemperatuur tss. de 34 en 35 graden. Zou dit eventueel de oorzaak kunnen zijn van de Livedo ? Mvg. Mevr. Battiau ,
Ik heb zelf sle en sinds kort ook paarsachtige rode vlekken op mijn onderbenen die gepaard zijn gegaan met jeuk en heb zelf wondjes gemaakt bij het krabben, die wondjes genezen heel traag. Ik heb de indruk als ik rust en zit dat het minder wordt en bij te lang staan wordt het paars.
Wat zou het kunnen zijn en wat kan ik zelf doen hieraan?
Alvast dank
Ik heb hier al zo lang als ik me kan herinneren last van, maar ik maakte me er geen zorgen over. Echter nu ik vanwege herhaalde miskramen en een dysmatuur geboren zoontje informatie naar mogelijke oorzaken aan het zoeken ben en dit tegen kom als verschijnsel bij APS, net als Raynaud’s wat ik tijdens de borstvoedings periode aan mijn tepels heb gehad, lijkt dit een mogelijke oorzaak te kunnen zijn.
Ik was nog aan het twijfelen om onderzoek te gaan laten doen naar de herhaalde miskramen, maar dat lijkt me nu wel verstandig, of niet?
Het is alleszins verstandig om serieus om te gaan met herhaalde miskramen en de gezondheidsklachten die je ervaart, vooral als je vermoedt dat er een verband kan zijn met aandoeningen zoals antifosfolipidensyndroom (APS) of het fenomeen van Raynaud. Livedo reticularis kan inderdaad geassocieerd worden met APS. Het is verstandig om medisch advies in te winnen en onderzoek te laten doen, vooral als je herhaalde miskramen hebt ervaren en je je zorgen maakt over mogelijke oorzaken.
Het is belangrijk klinisch vijf subtypes te herkennen: niet- palpabele petechiën, niet-palpabele ecchymosen, palpabele purpura met erytheem, niet-inflammatoire retiforme purpura en gemengde retiforme en inflammatoire purpura. [2]
Niet-palpabele petechiën (figuur 1A)
Deze kleine subcutane bloedingen worden gekenmerkt door een verminderd aantal of een verstoorde functie van de bloedplaatjes. De onderliggende redenen van trombopenie kunnen divers zijn (idiopathische trombopenie [ITP], trombotische trombocytopenische purpura [TTP], gedissemineerde intravasculaire coagulatie [DIC] of medicatiegeïnduceerde stollingsproblemen). De gedaalde functionaliteit van de bloedplaatjes kan congenitaal of verworven zijn. Medicatie (bijvoorbeeld acetylsalicylzuur), nier- of leverinsufficiëntie, monoclonale gammopathie, trombocytose bij myeloproliferatieve aandoeningen zijn enkele voorbeelden van een verworven verstoorde functionaliteit van bloedplaatjes. Sommige oorzaken van niet- palpabele petechiën zijn evenwel niet gelinkt aan bloedplaatjes zoals een verhoogde intravasculaire druk (bijvoorbeeld valsalvamanoeuvre) en chronische gepigmenteerde purpura (figuur 2). [2]
Niet-palpabele ecchymosen (figuur 1B)
Dit is het prototype van de uitgebreide onderhuidse bloeding zonder inflammatie. De meest logische oorzaak is trauma of een stollingsstoornis (hemofilie, anticoagulantia, gedissemineerde intravasculaire coagulatie, vitamine K-deficiëntie, leverinsufficiëntie). Een uitgebreid laboratoriumonderzoek voor stollingsstoornissen is doorgaans aangewezen. Een slechte dermale ondersteuning van de bloedvaten kan tevens leiden tot niet-palpabele ecchymosen. De meest bekende voorbeelden zijn ecchymosen bij atrofie, actinisch beschadigde huid of patiënten met chronisch corticoïdgebruik. Amyloïdose, Ehlers-Danlos en pseudoxanthoma elasticum komen minder frequent voor. [2]
Palpabele purpura met vroegtijdig erytheem (figuur 1B)
Het inflammatoir erytheem schuilt vaak in de rand van de purpura en gaat aan de purpura vooraf. Dit komt omdat het ontstekingsproces de oorzaak is van deze letsels. In eerste instantie dient aan een leukocytoclastische vasculitis van de kleine bloedvaten te worden gedacht (bijvoorbeeld hypersensitiviteit vasculitis, IgA-vasculitis). Vasculitiden die zowel kleine als middelgrote bloedvaten aantasten zijn eveneens mogelijk (lupus, Wegener, polyarteritis nodosa, cryoglobulinemie, reumatoïde artritis). Ten slotte kan de beschadiging van de vaatwand ook secundair zijn aan andere huidziekten zoals erythema multiforme en pityriasis lichenoides et varioliformis acuta. [2]
Niet-inflammatoire retiforme puprura (figuur 1C)
Purpura met een stervormig uiteinde of beperkt netwerkpatroon worden veroorzaakt door complete occlusie van een bloedvat waarna een bloeding optreedt door de lokale ischemie van de endotheelcellen. In de rand is er meestal slechts een minimaal erytheem. Er kan secundaire leukocytoclastische vasculitis in de rand van de geülcereerde of necrotische huid optreden wat een vertekend beeld kan geven bij biopsie. Indien occlusie van slechts één subcutane arteriole optreedt, ontbreekt soms het retiform aspect (bijvoorbeeld ecthyma gangrenosum). Redenen voor obstructie van het bloedvat zijn samengekoekte bloedplaatjes (bijvoorbeeld heparine necrose, TTP, myeloproliferatieve ziekten), koude gerelateerde agglutinatie (bijvoorbeeld cryoglobulines), occlusie van bloedvaten door micro-organismen (bijvoorbeeld aspergillose), stollings- stoornissen (antifosfolipidensyndroom) en embolieën (bijvoorbeeld cholesterolembolieën). [3,4]
Gemengde retiforme en inflammatoire purpura (figuur 1D)
Retiforme purpura met omliggend erytheem wijzen op een ontstekingsproces. IgA-vasculitis vertoont bij confluerende purpura regelmatig een retiform patroon. Vasculitiden die grotere bloedvaten aantasten (Wegener, Churg-Strauss, polyarteritis nodosa), kunnen eveneens dit patroon vertonen. Livedoïde vasculitis en perniones behoren ook tot deze categorie. [3,4]
LR may be differentiated into four distinct entities based on duration of the livedo pattern and its association with ambient temperature: Physiological, primary, idiopathic, and amantadine-induced LR.[3,11]
Physiologic LR, also known as cutis marmorata, mainly seen in young women, occurs commonly on the legs on exposure to cold temperature, with slow resolution on rewarming. An impairment of blood flow in cutaneous vessels causes the mottling of LR related to the vascular anatomy of normal skin.
Primary LR also has a fluctuant course, but differs from cutis marmorata in that changes in skin color are unrelated to ambient temperature.[11]
Idiopathic type is a persistent and unresolving form of LR.[11] The diagnosis is reached when no other pathological signs except LR are found. It rarely represents the early stage of APS or Sneddon's syndrome.
Bij pathologische livedo reticularis is de kleur van de aangetaste huid vaak opvallend violet en vormt het eerder een zeer onregelmatig patroon van gebroken cirkels in plaats van volledige, regelmatige cirkels, zoals bij de fysiologische vorm. De huidveranderingen hebben ook de neiging om meer wijdverspreid te zijn, en naast de armen en benen, wordt het vaak gezien op de romp en billen, en kan het zelfs gegeneraliseerd aanwezig zijn, dus over het hele lichaam verspreidt.
Een knobbel of een zweer kan in het midden van de cirkelvormige patronen aanwezig zijn, en als dat het geval is, kan dit aanzienlijke pijn veroorzaken. De huidverkleuring bij pathologische livedo reticularis is meestal permanent, en niet slechts van voorbijgaande aard, en wordt vaak niet geassocieerd met koude.
Afhankelijk van de onderliggende oorzaak, treedt dit fenomeen vaak op in combinatie met andere symptomen die bij de aandoening of stoornis horen.