De ultieme gids voor blaasjeseczeem door warmte

Hoe wordt blaasjeseczeem behandeld ?

De behandeling is vaak moeizaam. De keuze van behandeling hangt af van de klinische vorm (acuut of chronisch) , de uitgebreidheid en de aanwezigheid van eventuele uitlokkende factoren.

LOKALE MIDDELEN
De eerste keus behandeling zijn sterk werkende lokale corticosteroïden. In het begin dienen deze middelen iedere dag dun te worden aangebracht. Wanneer de huid goed reageert, kan de frequentie van smeren worden afgebouwd tot 3 of 4 keer per week en daarna slechts zonodig. De chronische vormen reageren vaak beter indien het corticosteroïd onder occlusie wordt aangebracht. Hierbij wordt eerst de zalf aangebracht, daaroverheen plakt men een speciaal doorzichtig wondverband dat 3 tot 5 dagen mag blijven zitten. Zonodig wordt deze procedure herhaald totdat de afwijkingen zijn verbeterd. Soms worden er hoornoplossende middelen toegevoegd, zoals salicylzuur.

LOKALE LICHTTHERAPIE
Bij patiënten die niet reageren op zalven alleen kan lokale lichttherapie worden gegeven. Hierbij hoeven alleen de handen en / of voeten te worden belicht, en dus niet het gehele lichaam. Gebruikelijke vormen van lokale lichttherapie zijn smalspectrum UVB, psoraleen plus UVA en de Excimer lamp/ laser. De werkzaamheid tussen de verschillende lichtsoorten is waarschijnlijk gelijk, maar gedegen vergelijkende studies zin niet uitgevoerd.

ANTI-ZWEET APPARATUUR
Mensen met een blaasjeseczeem aan de handen en voeten die tevens last hebben van overmatig zweten kunnen ook baat hebben bij een behandeling die ook het zweten aanpakt. Wanneer het zweten vermindert blijkt ook het eczeem te verminderen.. Iontoforese is het sturen van een zwakke elektrische stroom door een waterbad (dit wordt ook een elektrogalvanisch bad genoemd>. Het gebied dat hevig transpireert wordt in het water ondergedompeld en elektrisch geladen deeltjes (ionen) remmen de activiteit van de zweetklieren. Dit effect houdt 3-4 dagen aan maar blijft langer na herhaaldelijk gebruik. Indien deze behandeling niet helpt kunnen de zenuwen die de zweetproductie reguleren worden doorgesneden. Hiervoor wordt u doorverwezen naar een chirurg.

In het kort

• Warmte-uitslag, (medische naam miliaria) komt veel voor bij kleuters, peuters en vooral baby’s. Zeker in de zomermaanden, wanneer het warm is en je kind veel transpireert.
• De uitslag ontstaat door een verstopping van de zweetklier, waardoor het zweet niet kan worden afgevoerd. Bij pasgeborenen zijn de zweetkliertjes soms nog niet helemaal goed ontwikkeld, waardoor zij hier extra vatbaar voor zijn.
• De uitslag ontstaat vooral in de plooien en op plaatsen waar de huid afgesloten is, zoals het gebied waar de luier zit.
• Bij baby’s zie je de uitslag vaak in het gezicht, de nek, op de schouders en in de huidplooien en dan met name de plekken waar er wrijving is met kleding. Zoals de liezen en de oksels.
• De uitslag geeft behoorlijk veel jeuk en een prikkend gevoel, vandaar de Engelse naam pricky heat .

Warmtebultjes, de naam zegt het al, ontstaan als een kind het te warm heeft. Dan begint het te zweten zodat de huid kan afkoelen. Maar hierbij raken de afvoergangen van de zweetklieren soms verstopt. Het zweet hoopt zich hierdoor op onder de huid waardoor huiduitslag en soms ontstekingen ontstaan. Bij jonge kinderen zijn de zweetklieren meestal nog niet goed ontwikkeld, waardoor ze eerder verstopt raken als ze ineens veel zweet moeten produceren. Daarom komen warmtebultjes bij hen veel vaker voor.

Deze warmte-uitslag kan leiden tot roodheid, jeuk, zwelling en blaasjes op de huid. Er zijn verschillende factoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan van warmte-uitslag, waaronder:

Hoge omgevingstemperatuur
Vaak liggen baby’s in een warme kamer. Wanneer de temperatuur te hoog is, kan de huid niet efficiënt afkoelen.

Hoge luchtvochtigheid
Een hoge luchtvochtigheid kan de huid belemmeren bij het afkoelen. Als je met je kind op vakantie bent in een warm, vochtig oord kan de uitslag opkomen. Sommige kinderen zijn gevoeliger voor het ontstaan van warmtebultjes. Anderen hebben er nooit last van.

Hoe ziet blaasjeseczeem eruit ?

We zien sterk jeukende heldere blaasjes en soms zelfs grote blaren in de handpalmen, tussen de vingers en/of voetzolen en tenen. Er worden 4 klinische vormen onderscheiden.

1. Acute vormen
– Pompholyx. Acute ontstane “uitbraak” van stevige blaasjes en blaren aan de handpalmen, zijkanten van de vingers en soms ook aan de voetzolen. Meestal is het beeld symmetrisch. Meestal voorafgegaan door jeuk- of zelf pijnklachten. Kleinere blaasjes vloeien samen tot grotere blaren. Binnen 2 tot 3 weken drogen de blaasjes en blaren in waarbij de huid flink gaat vervellen. Deze vorm wordt vaak gezien bij (jonge) volwassenen en minder bij ouderen. Ook treedt het vaker op in de lente- en zomermaanden.
– “Ide” reactie op een huidinfectie. Rode jeukende blaasjes aan de zijkanten van de vingers en handpalmen als een uiting van een overgevoeligheidreactie op een infectie elders in de huid. De bekendste voorbeeld is een schimmelinfectie aan de tenen of voet (= zwemmerseczeem). Ook een ernstige schimmelinfectie aan de voeten op zich kan hierbij eruitzien als blaasjeseczeem.
De acute vormen kunnen gecompliceerd worden door een bacteriële infectie waarbij zelfs een wondroos kan ontstaan. De patiënt klaagt dan over meer pijn en er ontstaan puskopjes en gele korstjes. Bij wondroos is er roodheid, pijn, zwelling aan het aangedane gebied en eventueel koorts.