Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
Dit is een vorm van jeuk waarbij het een uitdaging kan zijn om de oorzaak boven water te krijgen. De eerste vraag is: zijn er inderdaad helemáál geen huidafwijkingen zichtbaar, of zijn ze misschien heel subtiel?
Is de huid aan de droge kant? Droge huid alléén kan al flinke jeuk veroorzaken. Goed invetten met onderhoudszalf (vaseline, cetomacrogolzalf, lanette zalf of koelzalf) zou dan de oplossing kunnen zijn.
Heeft u vroeger constitutioneel eczeem gehad? Een nieuwe opvlamming van constitutioneel eczeem kan soms heel subtiel zijn met relatief weinig roodheid, maar intussen wel heel veel jeuk veroorzaken. Ook hier is een vettende zalf van belang, eventueel gecombineerd met een ontstekingsremmende zalf.
Zijn er mensen in de omgeving die ook jeuk hebben? Een schurft-infectie geeft enorm veel jeuk (vooral ’s nachts) en soms zijn in het begin van de infectie de schurftgangetjes helemaal niet zo opvallend. Kijk vooral goed tussen de vingers: zijn daar wellicht subtiele gangetjes zichtbaar?
Als er geen huidafwijkingen te zien zijn is het belangrijk om ook andere oorzaken te overwegen:
Bent u niet lang geleden met een nieuw geneesmiddel begonnen? Ook dit zou de oorzaak van de klachten kunnen zijn. Vaak gaat een reactie op geneesmiddelen gepaard met een huiduitslag, maar dat hoeft niet altijd…
Bent u misschien zwanger? Ook tijdens de zwangerschap komt uitgebreide jeuk zonder duidelijke huidafwijkingen wel voor. Soms wordt de jeuk veroorzaakt door een leverprobleem, maar dat hoeft niet. De gynaecoloog of verloskundige zal zeker bloedonderzoek bij u laten doen als u jeuk heeft.
Ook de ouderdom kan tot een jeukende huid leiden. Soms komt dit door uitdroging van de huid (want op oudere leeftijd wordt er minder talg aangemaakt), maar ook zonder uitdroging kan de oudere huid intens jeuken. Bij een oudere persoon met jeukklachten mag echter niet te snel gedacht worden dat het ‘de ouderdom wel zal zijn’. Andere oorzaken moeten altijd worden uitgesloten!
Als u van mening bent dat onze inhoud onjuist, verouderd of anderszins twijfelachtig is, selecteert u deze en drukt u op Ctrl + Enter.
Puistje onder het oog is niet alleen een cosmetisch defect, maar ook een teken van afwijkingen in het functioneren van het lichaam. Overweeg de belangrijkste oorzaken van acne onder de ogen, evenals hun types, methoden van diagnose en behandeling.
De meest voorkomende problemen die zich kunnen voordoen bij een kind, een tiener of een volwassene - het zijn puistjes. Op elke leeftijd en ongeacht de locatie van de lokalisatie brengen ze alleen ongemak. Vooral pijnlijk zijn acne die zich op atypische plaatsen voor hen voordoen: in de buurt van de ogen, in de mond, op de hoeken van de lippen, op de tong. Een dergelijk cosmetisch defect kan een signaal zijn van een organisme over elke ziekte en pathologie, daarom zijn diagnostica en een goed geselecteerde behandeling vereist.
Meestal komt acne voor bij mensen met aandoeningen van de bijnieren en nieren. Een cosmetisch defect kan optreden als gevolg van overmatige talg en bij onjuiste huidverzorging. In elk geval, wanneer het lijkt, moet je medische hulp zoeken, het is ten strengste verboden om zelf de pukkel uit te persen, omdat de kans op infectie hoog is.
Laten we eens kijken naar de basisneoplasma's, die meestal onder de ogen verschijnen:
[1]
Symptomen van acne onder het oog, meestal geassocieerd met cosmetisch ongemak. Dat wil zeggen, een persoon kan geen onaangename gewaarwordingen ervaren, pijn met knipperen of pogingen huiduitslag te palperen.
De diagnose van acne onder de ogen wordt uitgevoerd door een oogarts, chirurg of dermatoloog. De arts let op de wijziging van de huid en oogleden. Laten we eens kijken naar de basismethoden die worden gebruikt voor de diagnostiek van neoplasmata op het gebied van de ogen.
In de meeste gevallen ondergaan patiënten een laboratoriumdiagnostiek. Als de puistjes groot zijn of een aanzienlijk deel van de huid onder de ogen bedekken, wordt een biopsie met een histologisch neoplasma uitgevoerd. Dit is te wijten aan het feit dat sommige neoplasmata een risico van degeneratie in kwaadaardige tumoren hebben. Bovendien moet de patiënt een controle ondergaan bij een dermatoloog, een endocrinoloog, een therapeut en een oncoloog.