Winkelwagen
U heeft geen artikelen in uw winkelwagen
- Lichen sclerosus is een chronische aandoening van de huid en mucosa die vóórkomt in alle leeftijdsgroepen, vooral bij vrouwen, maar ook bij mannen. Lichen sclerosus uit zich met name aan de vulva, het perineum en het perianale gebied, maar kan ook extragenitaal voorkomen.
- De belangrijkste klacht bij lichen sclerosus is jeuk, maar ook een branderig gevoel, dyspareunie, dysurie en pijn bij defecatie worden gemeld.
- De etiologie van lichen sclerosus is grotendeels onbekend, wel zijn er aanwijzingen dat een genetische predispositie voor inflammatoire aandoeningen, immunologische constitutie, hormonale status en lokale factoren een rol spelen.
- Anogenitale lichen sclerosus gaat gepaard met een verhoogde kans op maligniteiten, waarvan het vulvaire plaveiselcelcarcinoom met een kans van ongeveer 5 de meest voorkomende is.
- Bij extragenitale lichen sclerosus of lichen sclerosus bij kinderen lijkt er geen verhoogd risico op maligniteiten te zijn.
- De basis van de huidige behandeling van lichen sclerosus wordt gevormd door sterk werkende lokale corticosteroïden. Meestal verloopt de aandoening met remissies en exacerbaties. Vanwege de kans op maligniteiten dienen patiënten te worden gecontroleerd om bij symptomen die hierop wijzen tijdig diagnostiek te verrichten.
Ned Tijdschr Geneeskd. 2007,151:1225-31
Abonneer vandaag nog!
Eén geaccrediteerde toets maken bij een nascholingsartikel Gepersonaliseerde alerts voor artikelen en dossiers Antwoorden op al je vragen via de AI-toepassing 'Ask NTVG'Neem het kennismakingsabonnement
€ 32,95 voor 12 weken!
Doordat de huidbarriére bij atopisch eczeem minder goed werkt en daardoor de huid vaak stuk is ontstaan er gemakkelijker infecties.
De volgende leefregels kunnen u helpen om allergene en niet-allergene (irriterende factoren) te helpen beperken
1.Irriterende factoren voorkomen
2. Voedingsmiddelen en eczeem
3. Huisstofmijt reductie, saneringsadviezen
De onderstaande saneringsadviezen zijn vooral zinvol bij aangetoonde allergie op huisstofmijt. Oudere kinderen en volwassenen blijken daarbij het meest baat te hebben.
5. Stress reductie
De vulva is de huid rond de schede en bestaat uit de grote, buitenste en de kleine, binnenste schaamlippen en de clitoris. Klachten van de vulva komen op alle leeftijden voor, zowel bij jonge meisjes als bij oudere vrouwen. Sommige aandoeningen van de vulva zijn gemakkelijk te behandelen, andere vragen langdurige zorg en controle. In deze folder leest u meer informatie over aandoeningen aan de vulva.
Veel voorkomende klachten zijn jeuk, een branderig of schraal gevoel, pijn of irritatie. De meeste klachten worden veroorzaakt door infecties. Andere klachten ontstaan door veranderingen van de huid van de vulva. Huidafwijkingen die elders op het lichaam bestaan (bijvoorbeeld eczeem of psoriasis), kunnen ook op de vulva voorkomen. Aandoeningen van de vulva kunnen het vrijen nadelig beïnvloeden. Andersom kunnen seksuele problemen juist de oorzaak zijn van klachten van de vulva. Soms spelen seksueel overdraagbare aandoeningen een rol. Wanneer u problemen hebt of hebt gehad met seksualiteit, aarzel dan niet dit met de gynaecoloog te bespreken. Ziet u erg tegen het onderzoek op? Bespreek ook dit van tevoren met de gynaecoloog.
Erytrodermie betekent letterlijk “rode huid”. Dit is een bijzondere vorm van eczeem , waarbij de heftige ontstekingsreactie gepaard gaat met een massale verwijding van de bloedvaatjes in de huid. De GEHELE huid is rood, strak gepannen, warm, gezwollen, schilferend en erg jeukend. De patiënt voelt zich daarbij meestal ziek. Dit is een ernstige situatie, omdat door de bloedvatverwijding de patiënt veel vocht , eiwitten en mineralen dreigt te verliezen. Er bestaat een risico op uitdroging en acute nierfalen. Een patiënt met erytrodermie dient in een ziekenhuis te worden opgenomen en behandeld.
De aanleg om allergisch te reageren(= atopie) kan helaas niet worden behandeld. De behandeling is gericht om de symptomen van jeuk en eczeem te bestrijden. Atopisch eczeem kan dus niet worden genezen, een goede behandeling kan wel uw leven en/of dat van uw kind een stuk draaglijker maken. De keuze van behandelvorm is afhankelijk van de ernst, lokalisatie, en stadium van het eczeem, de aanwezigheid van complicaties en de leeftijd van de patiënt.
De behandeling van atopisch eczeem bestaat altijd uit 3 onderdelen:
A. Anti-eczeem behandeling
B. Huidverzorging
C. Beperken van allergene- en niet allergene prikkels
A. ANTI-ECZEEM BEHANDELING
Het anti-eczeem behandeling is afhankelijk van de ernst, lokalisatie, en stadium van het eczeem, de aanwezigheid van complicaties en de leeftijd van de patiënt. Er bestaan drie vormen: uitwendige behandeling (zalfjes), inwendige behandeling (pillen slikken) en lichttherapie.
De oorzaak is helaas nog onbekend. De bevinding dat de ziekte vaker voorkomt bij vrouwen en dat het vaker optreedt in de menopauze en vóór de puberteit suggereert dat geslachtshormonen mogelijk een rol spelen bij het ontstaan van de aandoening.
Ook wordt de aandoening vaak samen gezien met andere zogenaamde “auto-immuun ziekte” zoals diabetes mellitus (suikerziekte), systemische lupus erythematodes (SLE), vitiligo en sclerodermie. Het precieze verband is hierbij nog onduidelijk.
BIJ VROUWEN
De klachten zijn bij vrouwen ernstiger dan bij mannen. In het begin is de vulva (= het gebied rond de vagina-opening) rood en gezwollen. Later voelt de afwijkende huid wat verhard aan (= sclerose). Ook andere delen van de vulva vertoont afwijkingen, zo kunnen de kleine schaamlippen langzaam verdwijnen of kan de toegang tot de vagina strak worden en versmallen. Deze afwijkingen gaan meestal gepaard met veel jeuk en pijn. Vrijen is zeer pijnlijk. De aangedane huid is deels rood, deels glanzend, porcelein-wit. Er kunnen soms blaren en wondjes optreden. Donker gekleurde gebieden zijn soms ook te zien. Soms is het gebied rondom de anus ook aangetast met als gevolg pijnklachten bij de ontlasting.
BIJ MANNEN
Hierbij treden de karakteristieke afwijkingen op aan de eikel, de voorhuid en rondom de opening van de plasbuis. Door de chronische ontsteking kan de voorhuid vernauwen (zgn. “phimosis”) , hierdoor kan deze niet meer over de eikel kan worden teruggeschoven. Net als bij vrouwen kan in een later stadium (en soms tegelijkertijd) ook verhardingen ontstaan met wittige en bruine verkleuringen van het aangetaste gebied. De klachten van jeuk of pijn zijn vaak minder uitgesproken dan bij vrouwen.