Effectieve Behandelingen voor Eczeem - Tips en Advies

Wat is eczeem?

Eczeem is een ontstekingsreactie van de huid die zich uit in roodheid, kleine blaasjes, schilfering, zwelling, rode bultjes, korstjes en jeuk. Ongeveer 10-20% van de kinderen en 3-5% van de volwassen heeft een vorm van eczeem. (Bron)

Bij eczeem is de huidbarrière verstoord. Dit zorgt ervoor dat de huid minder goed vocht vast houdt, sneller uitdroogt en daardoor minder goed beschermt tegen schadelijke stoffen van buitenaf. De huid wordt droog en schilferig.

De volgende factoren zijn van invloed op de huid en eczeem:

• erfelijkheid,
• klimaatfactoren, zoals droge lucht,
• darm- en huidbacteriën,
• ziekte, stress en emotionele spanning,
• huidverzorging.

Het is de hoogste tijd voor de behandeling van eczeem. Met onderstaande 25+1 tips willen we u op de goede weg helpen. Ten bate van uzelf en/of uw kind.

(Tekst gaat verder na de foto.)

Wat is beborroïsch eczeem?

Het woord ‘seborroïsch’ verwijst naar de talgklieren, terwijl ‘derm’ simpelweg ‘huid’ betekent. Wanneer deze aandoening op de hoofdhuid van een tiener of volwassene voorkomt, wordt het vaak ‘roos’ genoemd (pityriasis capitis). Als het op de hoofdhuid van een baby voorkomt, staat het bekend als ‘berg’.

Seborroïsch eczeem kan ook op andere delen van het lichaam voorkomen, met name op plaatsen waar de talgklieren actief zijn. Dit omvat de bovenrug en borst, het gezicht en voorhoofd, de plooien aan de basis van de neus, achter de oren, de navel, wenkbrauwen, onder de borsten en in de plooien of buigingen van de armen, benen en liezen.

Seborroïsch eczeem is een chronische aandoening. Dit betekent dat het kan verdwijnen met behandeling om later weer op te flakkeren.

Eczeemzalven met recept

Naast de basiscrèmes wordt eczeem als het er eenmaal is ook vaak behandeld met medicinale zalven. Dat zijn dus hormoonzalven, antibioticazalven en tacrolimus- en pimecrolimuscreme.

Hormoonzalf

Hormoonzalf met cortisol wordt vaak gebruikt om handeczeem mee te behandelen. Meestal moet de zalf 2 keer per dag worden aangebracht, maar er zijn ook artsen die 1 keer per dag aanraden. Deze twee methoden zijn in 2011 met elkaar vergeleken in een wetenschappelijke test waaraan 44 personen meededen.

De ene groep moest ’s ochtends en ’s avonds de handen insmeren met de crème waarin een hoog gehalte cortisol zat. De andere groep moest ’s ochtends een crème gebruiken waarin ureum zat en alleen ’s avonds de hormoonzalf. Uit dit onderzoek bleek dat als je maar 1 keer per dag cortisol crème gebruikte dit veel beter werkte om het eczeem weg te krijgen dan bij de groep die 2 maal daags de crème aanbracht, maar dus wel in combinatie met een crème waarin ureum zit.

Dit verschil werd gedurende een week lang gemeten en het verschil was vooral te zien bij mensen met een gemiddelde vorm van eczeem.

Antibioticazalf

Er wordt vaak gebruik gemaakt van antibioticazalf bij infecties omdat orale antibiotica voor de beschadigde huid vaak geen nut heeft. Bij een onderzoek waarbij er een zalf is getest met antibiotica en cortisol blijkt dat deze soort zalf kan helpen om de infectie te verminderen en daarmee ook de kwaliteit van het leven te verbeteren. 80% van de patiënten vond de behandeling dan ook erg goed, maar 3% procent vond het een onacceptabele behandeling.

Dit onderzoek ging wel om een specifieke infectie. Net als bij antibioticabehandelingen in de darmen hangt de effectiviteit af van het soort infectie dat optreedt en welke bacteriën daarbij betrokken zijn.

Tacrolimus- en pimecrolimuscreme

Als je chronisch last hebt van eczeem, zoals op de handen, kan een hormoonzalf op gegeven moment de oplossing niet meer zijn omdat dit de huid dunner kan maken. In dat geval zijn tacrolimuszalf en pimecrolimuscreme alternatieven die de bijwerking van een dunner wordende huid niet hebben. Onderzoekers geven ook aan dat dit kan helpen om terugkerend eczeem aan de handen te behandelen. Uit onderzoek bleek dat een crème met maar 0,1% tacrolimus het eczeem binnen 2 weken met 50% kan verminderen.

Wat zijn de mogelijke complicaties van atopisch eczeem ?

Doordat de huidbarriére bij atopisch eczeem minder goed werkt en daardoor de huid vaak stuk is ontstaan er gemakkelijker infecties.

• Bacteriële infecties. Er ontstaat een plotselinge verergering van het eczeem, met pusvorming en korstjes. De roodheid en zwelling kan daarbij toenemen. In sommige gevallen kan er zelfs een erysipelas ontstaan. Bij atopisch eczeem spelen de Stafylokokken bacteriën een belangrijke rol. Het blijkt dat in 90% van de gevallen deze bacterie uit de huid van atopische patiënten is te kweken. Lees meer : Stafylokokken infecties van de huid
  
• Virus infecties. De meest beruchte is het “eczema herpeticum”. Dit betreft een infectie met het herpes simplex virus (HSV). Hierbij zien we snel uitbreidende heldere, later pussige blaasjes, die vaak in groepjes bij elkaar liggen, overgaand in korstjes en schaafwondjes. Bij een eerste infectie met HSV is er ook vaak koorts, algemeen onwelbevinden en gezwollen lymfeklieren.
• Andere minder ernstige complicaties zijn: puistjes (folliculitis), schimmelinfecties, wratten en waterwratten (mollusca).
  

Dit is wat ze vonden:

• 0,1% tacrolimuszalf is beter dan cortisonecrème (LCS) van lage sterkte op het gezicht en de nek en beter dan LCS van matige sterkte op de romp en de ledematen.
• 0,03% tacrolimuszalf verdubbelde de kans op verbetering van het eczeem vergeleken met een milde LCS-behandeling of 1% pimecrolimuscrème. In de meeste studies was er geen verschil tussen 0,03% tacrolimus en matig sterke LCS, maar in twee studies was de matig sterke LCS iets beter.
• Bijwerkingen:
  • Een brandend gevoel en jeuk kwamen vaker voor bij het gebruik van tacrolimus dan bij LCS, maar de symptomen waren mild en van korte duur.
  • Er was geen verschil in huidinfecties.
  • Lokale bijwerkingen kwamen vaker voor bij gebruik van tacrolimus dan pimecrolimus en duurden langer: tussen de 30 min en 12u vergeleken met minder dan 30 min.
  • Ernstige bijwerkingen waren zeldzaam in alle groepen en waarschijnlijk niet het gevolg van de behandeling.
  • Het medicijn werd heel zelden in de bloedbaan opgenomen, en dit gebeurde enkel bij personen met een huidziekte waarbij de barrièrefunctie van de huid aangetast werd.
  • Er werd geen bewijs gevonden voor een mogelijk verhoogd risico op huidverdunning of kanker.

  Het bewijs is van variabele kwaliteit. De medicijnen, dosissen en uitkomsten verschilden tussen studies. Hierdoor was het niet altijd mogelijk om resultaten van verschillende studies te combineren, wat normaal gedaan wordt in een systematisch literatuuroverzicht. Er is bewijs van goede kwaliteit dat 0,1% tacrolimus beter is dan de 0,03% concentratie en LCS van lage sterkte. Het bewijs is minder betrouwbaar voor de vergelijking tussen beide concentraties van tacrolimus (0,1% vs. 0,03%) en de LCS van matige tot hoge sterkte.

  Het onderzoek gebruikte objectieve metingen en de beoordeling van de dokters, maar slechts weinig studies rapporteerden de inschattingen van de patiënten zelf, wat jammer is.